یلدای تنهایی

یلدای تنهایی من
میل به دیدار تو نیست
یلدا نیا
یلدا نیا
سوزانده سرمایش مرا. . .
یلدای تنهایی من
کم میشوی از عمرما
بی او نه من دارم تو را
او هم ندارد...بی من است.
خانه ندارد سفره چین
روح ندارد قصه ها
فال که گیرم خوش بود
خوش نیست حال عشق ما
یلدا نیا
یلدا نیا
تلواسه دارد فصل من
تنها نمیشود به سر
این شب بالا و بلند. . .
پشت در خانه نمان
کوچ کن از کوچه من
سر به فلک کشیده غم
بالای امتداد تو. . .
پای نکوبی مهربان
والا ترین کودک زم
دخترک موی طلا
معجزه ی حضرت دی
روز ترین شب زمان
سرد ترین بهار عمر. . .
یلدا نیا
یلدا نیا
مغموم و دلسرد شوی
از بی تفاوتی ما...
اینجا دلی همچو انار
خونین و دانه دانه شد. . .
جنون بنوشم و شراب
فرق نمیدهد مرا. . .
فال نطق نمیکشد
اشاره دارد به تو باز...!
یلدای تنهایی من
وقتی که او نیست نیا
شاید که غمگین بشود
با تو خوشم یک شب سال
شاید که دل دل بکند
عشق بخواهد ز خدا
من که بلد نبوده ام
شرمنده میشوم ز او
یعنی که باحضور تو
گناه میکنم گناه...!!


محمدحسن ایوبی

۱۳۹۶/۹/۲۷