چتر خیس

چتر خیسم در دست. . .
از هوایت سرمست. ‌. ‌.
کوچه پس کوچه ی شهرت خالی. . .
نه هیاهو و نه رنگی داری. . ‌.
و نه آن رایحه را. ‌ .
انتظار یک خوش آمد دارم. ‌. .
که تو هم می آیی. ‌. .
من که از تو عمری،
عاشق باران شده ام!!
من که از تو،راه رفتم کوچه های سرد را. . ‌.
تو نیایی از همه بیزارم. . ‌.
از صدای شرشر باران و چتر. . ‌.
از تمام آن چه باهم داشتیم. . .
چتر خیسم در دست. ‌. .
بند پوتینم باز. . .
گونه هایم سرخ سرخ. . .
دست هایم خفته اند. . .
به امید گرمی دستانت. ‌. .
از زمان بیزارم
از همان ساعت بی هم رفتن. . ‌.
تو کجایی که مرا میشوید. . .
آب باران و دوچشم. . .
شاید امشب تا ابد صبح نشد. . .
تا شب و ماه و قلم هست بیا. . .
تو کجایی فردا منتظر است. ‌. ‌.
تا امیدی به سحر
در دل ما هست بیا. . .
این هوای دل بی تاب من است. . .
تو دمی هوایی این آسمان هم نشدی. . .
میشود مگر که باران باشد و
ظن پرسه در خیابان ها نباشد در تو. . ‌.
میشود مگر که احساس ز تو کوچ کند. . .
تو نمیدانی مگر؟
بیت بیت این سروده خالی است
اگر الهام نباشد ازتو...!


#محمدحسن_ایوبی
#چترخیس