انشای بیهوده

سلام و عرض ادب استاد عجم بزرگوار
خیلی لطف فرمودید و منت نهادید
بیکران سپاس
خوشحالم که سیاهه ام مورد پسندتان بوده بزرگوار

با دید اغماض منِ شاگرد را می خوانید استاد

سایه تان مستدام

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

بیزارم از در خود شکستن های بیهوده
بازیچه بودن دست یک رویای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

درود بر شما استاد استکی عزیز
سپاس از مهر نگاهتان

خوش آمدید

امّید پروازعقابی در قفس مرده
کابوسِ مجنونی پیِ لیلای بیهوده

سلام و درود بانو حسین زاده بزرگوار

نظر لطف شماست.

حق با شماست این دنیا بازیچه نیست...
اما هنر وقتی متولد می شود که یکی از شاهین های احساس در اوج بی کرانگی پرواز کند.
هدف بیان احساس است و بس...بدون قایل شدن هر گونه پیش فرض
*******************
خیلی لطف فرمودید
پیروز باشید

سلام مجدد
منظورم کلمه ی( بیهوده ) بود که شما به زیبایی در ردیف شعرتان به بلاغت احساس بیان فرمودید .

سلامت باشید و سرافراز

سلامی دوباره بانوی بزرگوار
سپاس از تیزبینی تان
نظر لطف شماست

خوشحالم و باعث افتخارست که این گونه با تعمق می نگرید
در پناه حق باشید

خوش آمدید

بنشین تماشایت کنم،ای زهره ی تابان من
محوِ نگاهت گشته ام،پلکی مزن جانان من

پروانه ی بیدل منم ، شمع فروزانم تویی
در آتشت سوزم همی،ای شعله ی رقصان من

مستیّ عشقت مذهبم ، وهمت نماز هر شبم
نامت چو ذکری بر لبم،ای دین و هم ایمان من

از رفتن و هجران مگو،عیشم چنین ناقص مکن
امشب شرابی ده مرا از نوش لعلت،جان من

بیش از تو،من عاشقترم،تا کی نداری باورم؟
هرجا نباشی در برم،آنجا بود زندان من

با من چنین بد تا مکن،این عشق را حاشا مکن
سرّ درون افشا مکن ، پیدا ترین پنهان من

بیماری هجران چه بد ، در خاک قلب خیمه زد
صد بوسه ی شیرین مگر،باشد ره درمان من

ای نازنین ای مه جبین بر صدق عشقم کن یقین
امواجِ اشکم را ببین ، در ساحلِ چشمانِ من

محلول دریایت شدم ، در حلّ راز عشق تو
گاهی بیافکن یک نظر،بر حال بی سامان من

هر شب قوی تر سر دهد،این جغد شوم بی کسی
آواز تلخ طعنه را ، در کلبه ی ویران من

مُهرِ خموشی بر دهان،خشکیده سروم در خزان
بر من بیا منّت بنه، شادابی بُستان من

سینا دژآگه

سلام و درود استاد حکیمی بزرگوار
منت نهادید و افتخار دادید
سپاس بیکران از گل افشانی تان
مرور شعرهای قدیم برای خودم خیال انگیز بود

سایه تان مستدام

خوش آمدید

درود استاد انصاری عزیز

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

بیزارم از پنهان شدن در کنج پستو ها
هی شعرغمگین گفتن ونجوای بیهوده

خوش آمدید

سلام استاد عباسی بزرگوار
نظر لطف شماست

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

دیروز را سر کردن و امروز را بودن
باید بمانم زنده تا فردای بیهوده

خوش آمدید

درود بر جناب احمدی عزیز
سپاس بیکران از مهر نگاهتان
خیلی لطف فرمودید

حق با شماست
راستش به نظرم به روز شدن محتوا و تعابیر از ملزومات یک کلاسیک معاصر است.

پیروز باشید
منت نهادید عزیزم

خوش آمدید

متنی که گویا نام تلخش سرنوشتم شد
مشتی تپُق بود و پر از کامای بیهوده

سلام جناب شفیعی عزیز
خوشحالم از زیارت مهر نگاهتان
مایه ی افتخار ست
خیلی لطف فرمودید
پاینده باشید

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

سلام و درود استاد صادقی بزرگوار
نظر لطف شماست و دید خطاپوشتان
سپاس از مهر نگاه تیزبین شما

بله حق با شماست بیت اول و دوم موقوف المعانی هستند

پاینده باشید

خوش آمدید

موضوع آزاد و من و دستی که می لرزد
تقدیر ما این بود و یک انشای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

درود بر شما بانو بهارلویی گرامی
نظر لطف شماست
مهر نگاهتان را ارج می نهم
در اوج باشید

خوش آمدید

وقتی که دلتنگی،جهانت می شود مثلِ
یک قالی پوسیده با پهنای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

سلام و درود جناب کریمی عزیز
لطف فرمودید بزرگوار
سپاس از مهرتان

پیروز باشید

خوش آمدید

بر هیچ خود پیچیده ای تا پوچ تر باشی؟
پیوندها را پس بزن آقای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

خوش آمدید

درود استاد صادقی مود عزیز
منت نهادید و افتخار دادید
سپاس از لطف بی دریغتان
در اوج بمانید

خوش آمدید

بیزارم از در خود شکستن های بیهوده
بازیچه بودن دست یک رویای بیهوده

امّید پروازعقابی در قفس مرده
کابوسِ مجنونی پیِ لیلای بیهوده

بیزارم از پنهان شدن در کنج پستو ها
هی شعرغمگین گفتن ونجوای بیهوده

دیروز را سر کردن و امروز را بودن
باید بمانم زنده تا فردای بیهوده

متنی که گویا نام تلخش سرنوشتم شد
مشتی تپُق بود و پر از کامای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

موضوع آزاد و من و دستی که می لرزد
تقدیر ما این بود و یک انشای بیهوده

وقتی که دلتنگی،جهانت می شود مثلِ
یک قالی پوسیده با پهنای بیهوده

بر هیچ خود پیچیده ای تا پوچ تر باشی؟
پیوندها را پس بزن آقای بیهوده
سینا دژآگه

سلام و درود بر آقا ابوالفضل عزیز
تنهای خراسانی خودم
لطف داری عزیزم
گل شمایید
********
بیت ششم رو هم قبلاً خوشتون اومده بود.یادم هست
********
چشم .یه فکری هم برای این "آقای بیهوده"می کنم.

در پناه حق باشید دوست عزیزم

قلب و گل هاش یادم رفت

خوش آمدید

بیزارم از در خود شکستن های بیهوده
بازیچه بودن دست یک رویای بیهوده

امّید پروازعقابی در قفس مرده
کابوسِ مجنونی پیِ لیلای بیهوده

بیزارم از پنهان شدن در کنج پستو ها
هی شعرغمگین گفتن ونجوای بیهوده

دیروز را سر کردن و امروز را بودن
باید بمانم زنده تا فردای بیهوده

متنی که گویا نام تلخش سرنوشتم شد
مشتی تپُق بود و پر از کامای بیهوده

هی بغض تنها بودنم را قورت دادم تا...
آخر مبدل شد به آنیمای بیهوده

موضوع آزاد و من و دستی که می لرزد
تقدیر ما این بود و یک انشای بیهوده

وقتی که دلتنگی،جهانت می شود مثلِ
یک قالی پوسیده با پهنای بیهوده

بر هیچ خود پیچیده ای تا پوچ تر باشی؟
پیوندها را پس بزن آقای بیهوده
سینا دژآگه

سلام و عرض ادب جناب وطن دوست بزرگوار
نظر لطف شماست شاعر گرانقدر
سپاسگزارم
پیوسته در اوج

خوش آمدید

شب بود و هوا سرد و دلم در تب و تاب

من منتظرت بودم و مردم همه خواب

اما  تو  نیامدی ، شدم  خانه  خراب

در حسرت یک بوسه ی پنهانی و ناب

سینا دژآگه

خوش آمدید

درود بر شما جناب کریمی عزیز
شاعر خوش ذوق و جدید انجمن ناب
لطف فرمودید

نگاهت را به خورشیدی بدل کن
وجودم را به آرامی بغل کن 

بیا منظومه ی زیبا ی هستی
پریشان واژه هایم را غزل کن

مکن تردید و پایان را میاندیش
به نجوایی که دل گوید عمل کن

مترس از راه ناهموار و طوفان
زمین و آسمان را بی محل کن

مخور هرگز فریب مکر ناکس
ببین با چشم دل دفع حیل کن

شنیدی کز بزرگان بخشش آید؟
مرا مصداق این ضرب المثل کن

معمّای غم و بی تابی ام را
تو با شیرینی یک بوسه حل کن

✍ #سینا_دژآگه
#آثار_اعضا

@sherenabCom
#سایت_ادبی_تخصصی #شعرناب
🌐 sherenab.com

سلام و عرض ادب جناب یونسی بزرگوار
سپاس از مهر نگاهتان
و سپاسی دو چندان بابت تذکر های به جای شما

و اما...
در باب عامیانه بودن واژه ها فرمودید(گمانم مقصودتان فعل قورت دادن بوده!) باید عرض کنم با توجه به تعاریف شعر و غزل معاصر تحریم برای استفاده از این گونه تعابیر نیست.
(خیلی لغات عامیانه هستند و حتی ریشه در زبان های باستانی دارند........در شعر کلاسیک واژه نباید محاوره ای باشد)
چه بسا چنین بسط های لغوی بین زبان معیار و عبارات عامیانه از امتیاز های مثبت یک غزل معاصر باشند.
اگر زبان شعر کهن بود انتقادتان وارد بود چون شعر دچار گسست زبانی می شد ولی اکنون که تکلیف زبان مشخص است مانعی از استفاده از تعابیر به روز نیست.
**********************************
مقصود از بیان واژه آنیما معنای لغوی آن نیست.
این کلمه اصطلاحی ست در روانشناسی

آنیما(به نقل از ویکی پدیا):
آنیما و آنیموس (به انگلیسی: Anima and Animus)، در مکتب روانشناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ به بخش ناهشیار یا خودِ درونیِ راستینِ هر فرد گفته می‌شود که در مقابل نقاب یا نمود برونی شخصیت قرار می‌گیرد.
برای پرهیز از اطاله کلام لینکش را خدمتتان می گذارم:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%86%DB%8C%D9%85%D8%A7_%D9%88_%D8%A2%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B3
****************************************
اختیار دارید بزرگوار
بسیار هم عالی که مطرح فرمودید
می ترسیدم این ابهام مکتوم بماند
***************************
سپاسگزارم
پیروز باشید

با بغض هایم "قورت دادم" دردهایت را
قسمت نکردم با کسی هم، دردهایت را
(شاعر معاصر جناب وحید نجفی)

مقصدِ آهِ من که شد؟داغِ شقایقم بگو
رازِ پلنگ و ماه را ، با دل سارقم بگو
موج کجا بَرَد مرا؟پاروی قایقم بگو
«این شفق است یا فلق؟مغرب و مشرقم بگو
من به کجا رسیده ام؟جان دقایقم بگو»

شمع مزار خنده ،گریه چو فوت می کند
بغض هزار ساله در سینه سقوط می کند
حکمِ دل است و بی دلم،اوست که کوت می کند
«آینه در جوابِ من باز سکوت می کند
باز مرا چه می شود؟ ای تو حقایقم بگو»

حلقه ی آتشین چرا؟عقرب خود گزیده را
آب هلاک می دهی اسب نفس بریده را؟
از لب کال چیده ام بوسه ی نارسیده را
«جان همه شوق گشته ام،طعنه ی ناشنیده را
در همه حال خوبِ من،با تو موافقم بگو»

دست سکوت می کُشد ،فرصت غوغای مرا
سایه سیاه می کند مطلع فردای مرا
پتک جنون می شکند آخرِ سر پای مرا
«پاک کن از حافظه ات شور غزلهای مرا
شاعر مرده ام بخوان،گور علائقم بگو»

بی خود و بی جهت مرا بر سر تقدیر مکش
برای شعر ساده ام، نقشه ی تفسیر مکش
بر تن کهنه کُنده ام، عکس دل و تیر مکش
«با من کور و کر ولی واژه به تصویر مکش
منظره های عقل را با منِ سابقم بگو»

دانه ی مهر جز تو را در دل خود نکاشتم
عقل فریب خورده را جای دگر گماشتم
بر سر لوح زندگی ،نامِ تو را نگاشتم
«من که هر آنچه داشتم اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو»

درپی عشق می دوم ،بی پر و بال می رسم
آخر هر ترانه بر ،واژه ی لال می رسم
ماضی مستمر شوم،تازه به حال می رسم
«یا به زوال می روم یا به کمال می رسم
یکسره کن کار مرا بگو که عاشقم بگو»
********************************
مصاریع در « » تضمین از غزل ناب استاد محمد علی بهمنی است.
تقدیم به قلم زیبانویس این استاد بزرگ شعر فارسی
از زبان الکن شاگردی کمینه
سینا دژآگه........مهر 96

سلام و درود استاد بهنود عزیز
شاگرد نوازی فرمودید بزرگوار
سپاس از مهر بیکرانتان
مهر نگاهتان را می ستایم

در ایستگاهِ قلبِ غمگینم زمین گیرم
چشم انتظارِ یک قطارِ شعرِ بی مقصد
دارم خودم را روی کاغذ می نویسم باز
خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد

امشب تو را جان عزیزت گریه را بس کن
ای چشم گلگونی که ماندی خیره بر دیوار
ای بغض لامصّب گلویم را رها کن،زود
سینای تنها را به دست شعر خود بسپار

باور نمی کردم که روزی واژه پردازی
تسکین دردم باشد و چیزی که می خواهم
وقتی که چشمانِ ترم را غصّه می بوسد
یک بیت گردد همنشین گاه و بی گاهم

در پنج اسفند هزار و سیصد و اندی...
روحی سراسر شِکوه در دنیای تنگ افتاد
کاش اختیار از جبر هستی کم نمی آورد
من بودم آن ماهی که در چنگ پلنگ افتاد

بودن برایم رنگ خوبی داشت وقتی که
با شوق و لذّت قاصدک را فوت می کردم
یا در خیابان بین بوق و جیغ کودک ها
توپ سفیدم را به بالا شوت می کردم

آن روز ها مانند گنجشکی رها بودم
یک بچّه ی مظلوم و ساکت ، فکر ماشینم
موی بلندم را به دست باد می دادم
دلخوش به جنگ سایه با شمشیر چوبینم

دوران شیرین رفت و ما ماندیم و دلتنگی
یک قلب پر درد و گلویی مملو از فریاد
دنیای انسان ها پشیزی هم نمی ارزد
بنیان آن آب است و آخر می شود بر باد

چندی به ریش و ریشه ی هر چیز می خندیم
در بزم درد آلود و حزن انگیز دلقک ها
از مکرِ روباه و کلاغِ قصه می گوییم
تا گرم باشد نبض بازار مترسک ها

خوردن،تنفس،خواب و یک عادات تکراری
کلاً فقط هستیم و با هم زنده می مانیم
دلخوش به فردایی که بوی زندگی دارد
در بازی امروز مان بازنده می مانیم
....
مابین این آشوب حسرتبار و زجر آور
حسی غریبانه به پاییزِ دلم سر زد
او عشق بود و من ندانستم چه بیرحم است
آسیمه آمد تیشه را بر ریشه بدتر زد
....
ای مرکز منظومه ی بی نقص رویاهام
در من هزاران"من"به دورت چرخ می خوردند
پروانه آسا ، بی تعلل ، مستِ مستانه
عاشق شدند و سوختند و بی صدا مردند

از بالشان خاکستری پوسیده بر جا ماند
باد فراموشی همان را هم فراری داد
هرکس که بویید از نسیم سرد خاکستر
از چاله بیرون شد درون چاه عشق افتاد

گفتم فقط شاید ، فقط شاید ، فقط شاید . . .
مثل تو بد باشم ، ولی طاقت نیاوردی
گاهی فقط باید ، فقط باید ، فقط باید . . .
با چشم بسته حرف دل را گوش می کردی

"سوسوی" ماهم پشت ابری تیره گون مانده
"کم کم" وجودم را شبی تاریک می گیرد
"تق تق" بزن بر در، بیا امشب مرا دریاب
"دل دل" نکن قلبم بدون عشق می میرد

"هق هق"برایم انعکاسی آشنا دارد
"تک تک"شقایق های عاشق اشک می بارند
"نم نم" نمایان می شود باران دلتنگی
تیک تاک های ساعتم مامور آزارند

"ای شاه بی مهران" ، "امیر بی وفایی ها"
پروانه ها من بودم و خاکسترش شعرم
از عمق چشمم حس عشقت داشت می بارید
باوری نکردی خُب ! از این هم بدترش شعرم

عیبی ندارد نازنینم خوب و راحت باش
من هم خدایی دارم و تنها نمی مانم
اما اگر چون کوه باشم قرص و پابر جا
بعد تو می بُرّم عزیزم ، خوب می دانم

شعرم که شد معجونی از اضداد و وحدت ها
_آیینه ای ناظر به اعماق دلی شاعر_
پژواک عشقت را مشدد کن،بخوان با من
آیینه را بشکن به زیر پای هر عابر
*************************************
سینا دژآگه
تقدیم به اساتید بزرگوار و دوستان مهربانم

اخسنت بر چشم زیبابین تو جمشیدجان
اختیار دارید
از شعار زیبات به اشتراک بگذار تا ما هم لذت ببریم عزیزم

سلام و درود جناب خوش خلق عزیز
بله حق با شماست
چه نظر سنجیده و عالمانه ای
احسنت
پاینده باشید

سپاسگزارم بزرگوار
پیروز باشید

سلام و درود جناب مهرابی مهربان
بسیار سپاسگزار مهر همیشگی تان هستم
پاینده باشید

اختیار دارید
هر وقت تشریف بیاورید
قدمتان روی چشم بنده است

ممنونم جناب مقصودی عزیز

سلام و عرض ادب شاعر ارجمند،جناب آرین مهر عزیز
نظر لطف شماست.نگاهتان را ارج می نهم.
پاینده بمانید

سلام و عرض اب خدمت استاد صادقی مود عزیز
مهر نگاهتان ستودنی ست.سپاسگزارم از لطف و محبتتان.
حضورتان مایه افتخارست.
سایه تان مستدام

سلام و درود بر جناب رفیعی عزیز
زیبایی در نگاه شماست.سپاس از مهربانی تان.
موفق باشید

درود جناب رفیعی راد عزیز
خیلی ممنونم.لطف فرمودید

سلام و درود بر بانو ناصری نسب عزیز
نظر لطف شماست.افتخاریست که همیشه از مهر نگاهتان بهره مند می شوم.
سرفراز باشید

نظر لطف شماست جناب فتاح گرانقدر

درود بر شما جناب نوری عزیز
نظر لطفتان است.سپاسگزارمم.
پیروز باشید

سلام دوست عزیزم،جناب رمضانی گل
ممنونم که باز همراه بودید.نظر لطف شماست.یادش بخیر،تقریبا یک سال گذشت!
در اوج بمانید عزیز

سلام و عرض ارادات خدمت استاد صادقی مود عزیز
همیشه به مهر می خوانید و حضورتان مایه افتخار بنده است.
در اوج درخشان بمانید بزرگوار

سلام و عرض ادب خدمت جناب صادقی بزرگوار
مهر همیشگی شما،قوت قلبی ارزشمندست برایم.
به مهر خوانده اید عزیز
در اوج باشید

درودبر مهر بی درغ شما بانو غضنفری گرامی
به مهر می خوانید و بزرگوارانه می نگرید.
سپاس بیکران

درودبر بانوی مهربان محفل،خانم باقری ارجمند
سپاسگزارم از مهر نگاه همیشگیتان.ن لطفتان است.
در اوج بمانید