آغوش۲

لنگ لنگان. . .
بینوا ﺑﺎﺭ ﮐﺸﯽ . . .
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ . . .
ﺭﻗﺺ ﭘﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ از وزن بار. . .
ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻧﺎﻥ !
ﻟﻨﮓ ﻟﻨﮕﺎﻥ،پدری سبز و جوان. . .
که به رویت پیرمردیست سپید!
ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ. . .
بی صدا اما تو از چشمش بخوان. . .
هی بخوان و هی بخوان. . .!!!
ﭼﺸﻢ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ کجا میبینی. . .؟
در میان مردم پس کوچه ها. . .!
پدر از رنج فقط مینالد. . .
ناله هایی که عیان هرگز نیست. . .
ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ کودکی از جنس مهر. . .

ﮐﻪ ﻏﺬﺍﯾﺶ خنده های پﺪﺭ ﺍﺳﺖ !
ﻭ ﻧﯿﺎﺯﺵ ﺁﻏﻮﺵ . . .
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﻥ!پینه دستان بابا. . .
ﺍﻧﭽﻨﺎﻥ غاﻓﻞ ﻧﺒﺎﺷﺪ!
که نیازش آغوش. . .
و لباسش. .  و غذایش آغوش. . .!
روح فرزند به همراه پدر. . .
روز و شب را دوره گردی میکند. . .!

#ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﻦ_ﺍﯾﻮﺑﯽ