شهرِ شک

درود ها


این عمق نگاه

همیشه

ریشه در عمیق ذهن و ذکاوت و زیرکی دارد

ونه هر خلسه

گذر گاه فکر وفهم خواهد بود

بلکه رویش نگاهی که رستنگاهش زلال وروشنیست

این پای بندی به پیمان را می طلبد

وهر چیز بر تر این نیست تا بلندای سوگند م باشد

بلکه نگاه تو
که غوطه ور فهمیست در برج بر تر بس سزاوارترست به هر سوگند
واین شعر در مداقّه وفحس نقد قرار گیرد تا پستوی معنی
در گذر آفتاب شود
زیر نگاه تیز بین شرح وشعور تا لطافت احساس لطف هواشودبه سیر وگذر
واندیشه اش دامان پر کند به قدر وسع


درودتان ودستمریزاد و