شبیه رود که...

پراست ازغم تلخی که ازسکون عاریست                      
شبیه رود که  در بستر  خودش  جاریست
شبیه رود  که  از بسترش  گــل آلود است
و ساده  می گذرد ، فــکر  آبــرو داریست
تمـــام  سهم  مـــن از  کــیمیای  چشمانت
دلی  ترک زده  و رنگ  زرد  بیماریست
در این میان که همه راه ها به سوی تواند
به هــر طرف  بــروم  اختیار  اجباریست
من آن زمـان که رسیدم، به  پــایت  افتادم
دلیــل  ریزش  خشکیده ها  سبکبــاریست
بــدون وقفه  و یکریز  گریــه کن  بـاران
چرا که درد تو هم مثل درد من کاریست