رفتن...

تره کیلو چنده بانو معافی عزیز شوخی می کنم مهربان بانو ی عزیز الهی همیشه عاشق باشید و عشق ورزی کنید

درودبانو
کوتاه زیبایی بود

درود بانو
جالب زیباست

با درود بسیار ...

کوتاه و خواندنی ...

کفش را نپوشیده تا برگردد به بهانه ای

در را نمیبندد تا اب بپاشی بشت سرش

......دیگه پرسشی ندارید

ووووووووووو

ممنون که اجازه می دهید شعر های زیبایتان را بخوانیم

راستی سلام

درود بر شما زیبا و دلنشین قلم زدید

.................. .... ......................
درود همشعر خوبم
زیبااا بود بانو
.................. ..........................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

درویشی تهی‌‌دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد. چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد. کریم خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند. کریم خان گفت: «این اشاره‌های تو برای چه بود؟»
درویش گفت: «نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم. آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده؟»
کریم خان در حال کشیدن قلیان بود. گفت: «چه می‌خواهی؟»
درویش گفت: «همین قلیان، مرا بس است.»
چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت. خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد. پس جیب درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد. چند روزی گذشت. درویش جهت تشکر نزد خان رفت. ناگه چشمش به قلیان افتاد و گفت: «نه من کریمم نه تو. کریم فقط خداست، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست.»

درودی دگر باره بر شما...
دست مریزاد


بیتی از آخرین سروده ام :

یک شب دوباره خشم خود را جار خواهم زد !

در ناف « تهرانسر » خودم را دار خواهم زد !

درود برشما دوست عزیز
خیلی هم قشنگ

سلام.زیبا بود و کوتاه.

سلام و سپاس دوست ارجمند

قلمتان همواره سبز و شكوفا

درود بر شما و احساس سبزتان

اااا .... اینجوریاست؟؟ .... خب بذار بره... ولششش کن ، والااااااااا

درودها بانو