دریای احمر

استاد بزرگوارم اثری زیبا از شما خواندم گرانقدر عزیز

درود بانو
بسیار جالب و زیباست

بگذار در بت خانه هاي محو زمان در خنجر ابراهيمت ترسيمي باشم از معجزه تو سيراب ميشوي در روح زمان و ميلادت را درا ها در موج خويش به عصر خشكسالي هديه ميفرستند آهاي ياسگي زمان دور شو از سراي زبور هاي بي رسالت من از بطن زمان سقط شدم خود دانيييييييييييييييييييييي

شعرهايت فراتر از انديشه و لحن دستاويز هاي روزمرگيست گويي اتش درونت را در كاغذي حقير زنده ميكني و معنايشان ميدانم ديرتر از اين روزها معني ميشوند روزي من ديده ام پايان را

بیمی از روییدن نیست
بیم و روییده شدن عشق
چه فکر جالبی
ممنون که اجازه خواندن دادید

وَ تشنگی هایم



عطایِ سیراب شدن را



به لقای چشمه های



وَهم، بَخشید...
بسيار زيبا و عالي قلمتان هميشه سبز

درود برشما دوست عزیز
خیلی هم قشنگ

دل دریاییتان
آرام
در کناره های مواج
این همه
دل گسستن های بی باک
باخنجر
بیصداقتی های بی پایان
مجنونهای مجنون نما..............بداهه
زیبانوشتی شیواجان

یائسگی جنین...
گیاهِ عشق...
مرزِ پُر ابهامِ
آگاهی وُ احساس
وقتی فلسفه و عشق به تقاطع می رسند ... وقتی عقل و جنون به روبروی هم درمی آیند. نطفه های عاشقی هم از زندگی می افتند . و باروری را تنها یک معجزه نجات می دهد.
شاعر گرامی اندیشه پشت واژه ها و اثر زیبای شما را باید احترام فراوان گذاشت . شعری ارزشمند و خوب و جان دار خواندم و سپاسگزارم از شما... درود بر شما

درودتان بانوی گرامی
خوشحالم که یکبار دیگر این سروده زیبا را می خوانم

سلام و ادب خدمت بانوی گرانقدر
درود بر شما
سپید زیبایی سرودین
دلنشین بود

من نور ايمان پيوسته در جانم
ماه منيرم من دستت بگيرم من
من جان الله ام استغفرالله ام
روح سلامم من متن كلامم من
منصور حلاجم بنوشته در تاجم
دادي به سر دارم چشمي به در داد
نور الستم من پيوسته مستم من
من داد داوودم يك لحظه آسودم
آغاز دردم من آتيش سردم من

بداهه تقديم

سلام زیباست

سلام و درود
سروده سنگینی بود باید برای نقد برگردم......

آفرین ها به شما
کیفور شدم

درود بر شما

.........سلام وووووو.........درود بی امان

درود بانو
استفاده کردم

زیبا سرودید خواهر گرامی
احسنت...