مرگ عاشق
زندگي بي تو سرابي بيش نيست
وهم راز آلودِ خوابي بيش نيست
پيش چشم باور عاشق حيات
چون كف دريا حبابي بيش نيست
كافران عشق را دنيا خوش است
ورنه مؤمن را عذابي بيش نيست
پيش استغناي عارف بي گمان
اين جهان دير خرابي بيش نيست
اين منِ خاكي كه در بندِ تن است
عكسي اندر حصرِ قابي بيش نيست
عقل را گفتم جه باشد عمر؟گفت
برگي از كهنه كتابي بيش نيست
مُردنِ ما ابتداي زندگي است
ترسِ رفتن اضطرابي بيش نيست
نيست جبري در حيات و در ممات
مرگ عاشق انتخابي بيش نيست
دل نباشد دل مگر با عشقِ حق
ورنه نزدِ ما حجابي بيش نيست
عشق را گفتم چه باشد عقل؟ گفت
در مدار دل شهابي بيش نيست
روز محشر مزدِعاشق وصل توست
بهره ي زاهد شرابي بيش نيست
نازِ دلبر را اگر بايد كشـــــــيـد
"لن تراني" هم عتابي بيش نيست
رازِ غیبت امتحان عاشق است ؟
اين سئوال اكنون جوابي بيش نيست
يك جهان نا گفته دارم ، اين غزل
در حقيقت فتحِ بابي بيش نيست
كرج- محمد علي جعفريان(عاشق)- 1381