شاعری یعنی همین

چشم او دارد معما، شاعری یعنی همین
خفته در چشمش غزلها،شاعری یعنی همین
موج سرگردان اشکش، چشم آبی رنگ او
موج سرگردان دریا،شاعری یعنی همین
هرچه میگویم فقط یک ذره ای از چشم اوست
وصف این آبیِ زیبا، شاعری یعنی همین
چشم در چشمش شدم درگیر و مجنونش شدم
گفتن از مجنون و لیلا، شاعری یعنی همین
حسن یوسف،مصر و کنعان، اشک یعقوب نبی
یوسف و عشق زلیخا، شاعری یعنی همین
من که تنهایم دلم تنهاتر از من های من
شد منِ من با منش ما، شاعری یعنی همین
................................................................................................................
بامن بمان من با تو (ما) تر میشوم
من باتو از خود هم فراتر میشوم
بامن بمان هرلحظه من گم میشوم
هرلحظه من بی دست و پاتر میشوم
بامن بمان،بامن بمان،چون بی تومن
از کفش ها  هم  تا به تا  میشوم
بامن بمان با شورعشقت زنده ام
چون میروی من مبتلاتر میشوم
تقدیر ما شاید جدایی شد ولی
با درد و با غم آشناتر میشوم.