باسلام وحترام به شاعران ارزشمندِ سایت « شعرناب»
تنها ردیفِ غزل دراستقبال از سروده ی شاعرگرانمایه: « سیدحمیدرضا برقعی» است.
کفتری درباری اَم ، آقا، به دادم می رسی؟
واله و بی درکُجا، مولا ، به دادم می رسی؟
ها خُمارِ جرعه ای شیرین شرابِ کوثَرَم،
ساقیا با ساغرِ صَهبا به دادم می رسی؟
وامدارَت هستم و جانم بَسی نا قابل است
مانده در اَقساطِ وانفسا ، به دادم می رسی؟
کشتی نوحِ نجاتی ، من پناه آورده ام
غرقِ در دریا، تک وتنها، به دادم می رسی؟
زائرانِ مُستَمندَت را توحجّ و عُمره ای
ای صفا و مَروَه یِ طاها به دادم می رسی؟
خاکِ درگاهَت نمایم توتیای دیده ام
ای شفایِ چشمِ نابینا، به دادم می رسی؟
ضامنِ آهوی وحشی دربیابانی ، رضا
واسطه سازم جوادَت را به دادم می رسی؟
غافل ازدل گشتم و سرمایه ی ایمانِ خود
بُرده شیطان ثروتم یغما به دادم می رسی؟
واژه یِ درماندگیّ والتماس آورده ام
در گناه افتاده ام از پا، به دادم می رسی؟
با هَزارانِ غزلخوانَت زِ نجوا مانده ام
شروه خوانم ساده و شیدا ؛ به دادم می رسی؟
با ادای شاعران اُفتاده ام در واژه ها
ها شدم مغلوبِ این دعوا، به دادم می رسی؟
گوشه ی چشمی نظربر«مهدوی» می افکنی؟
درصِراط، آن محشرکُبرا، به دادم می رسی؟
« مهدوی»