شباهنگ

هميشه از شبهاي عيد بيزار بودم و هستم

خون است مرا باده و ميخانه ‏ام امشب
مرگ است مرا در دل كاشانه‏ ام امشب

اى بلبل شوريده مرا جوش و خروشيست
محتاج متاعم من و بى‏ دانه ‏ام امشب

من بى سر زلف تو در اين دير چه سودى
كان زلف برون رفته از اين شانه‏ ام امشب

در حلقه زلف تو دگر عرف مجويم
شرع است رَوَم بر در بتخانه ‏ام امشب

بارى كه به دوش من دلداده نهادى
بر گير كه بشكسته مرا شانه ‏ام امشب

سرگشتگى ام ملعبه دست خزان است
بنگر كه چنين بى‏ كس و بى‏ خانه‏ ام امشب

اى شمع بسوز از سر تقصير شباهنگ
علم است كه در سوز تو پروانه‏ ام امشب

گر عشق همين است كه دهندم مى و پيمان
من باصر بى ‏باده و پيمانه ‏ام امشب

..............................
الاحقر باقر رمزي باصر