ققنوس وصال

در نزد من با چشم تر یارم سفر کرد

از قصر عشق قلب من رفت و حذر کرد

دیگر به قلب من نیامد عشق و مهری

جز عشق یارم من ندارم وهم و فکری

روشن نمودم خانه ام با نور فانوس

آورد خبر از یار من با خنده ققنوس

ققنوس با آن خنده اش در نزد من ماند

با شور و شوق از یار من این جمله ها خواند

بشنو ز من ای عاشق گم کرده معشوق

دانم که عشق از قلب تو هم گشته مسروق

مهمان قلبت می شود آن عشق دیرین

یک بار دیگر می شود کام تو شیرین

یارت پشیمان گشته از آن رفتن خویش

از آن همه حرف پر از خار و پر از نیش

ققنوس با این جمله ها شادی به من داد

آن قصر عشق قلب من را کرد آباد

(محمد درگاهی(سپهر))