قانون وفا

" قانون وفا "
او رفت و غم را با دل تنهای ما تنها گذاشت
او غنچه دلدادگی را دید و بر آن پا گذاشت
او خط بطلانی کشید بر عمق قانون وفا
اوگفتگوی عاشقی را قسمت فردا گذاشت
او با دل دریایی اش آسیمه رفت و تا ابد
چشمان نمدار مرا در حسرت دریا گذاشت
بار غمی کان دلربا از عشق خود بر من نهاد
بر "شیخ صنعان" پیشتر آن "دختر ترسا "گذاشت
وقت جدایی گفتمش یک یادگاری ده مرا
گفتا چه میخواهی سپس آغوش بر من واگذاشت
آندم من از باغ لبش یک شاخه گل چیدم ولی
بوسیدنش تنها عطش بر روی این لبها گذاشت
اینک من و قلبی پرآه اینک من و چشمی به راه
او رفت و دل را با نگاه آتش زد و تنها گذاشت