نبض یک مردار

دیشب سکوتت طولانی شد...

ذره ذره شکستم...

چقد حرف هایت تیز و برنده است ...!

چسب زخم لطفا...!

با من از من بگو...!

با تو یکی شده ام در خود ...

در خودم ته نشین شده ام از وجود تو ...

فانوس به دست اعماق وجود تاریکم را بگرد

جایی برای خود پیدا کن و درونش بیآرام...

آرامم...

آرام تر از نبض یک مردار ...!

ومن از ورای این اندوه...

خیره به فردایی بودم که شاید باز همین باشد ....

پ:ن:::چه مبـارڪ سحری بــودخلـآصهـ شـدنم دـر حسـرتـ
پ:ن:::نتـوانستـم دلـم رـا به آرـزویـش بـرسانـم ..

.– —––уєѕ , ι αм ƒαllιηg ¯