پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ لحظه های بیتو بودن شاعر طاها محبی (حزین)
|
|
من برایت شعر بخوانم
تو پانسمانِ دلم را
عوض کنی.
|
|
|
|
|
به شكارت آذین بسته ام ... مرگ!
با لامپ های ِ نئون ِ رنگی (!)
با چلچراغ ِ اشک هایم ...
|
|
|
|
|
تو، مُسلِم به دیانت ِ خود باش
من، مؤمن به ره ِ خویش.
|
|
|
|
|
فاصله
دوری از خود است ...
دوری-از-تو-غایله-است
|
|
|
|
|
ناشیانه شعر
"می بافم"
کفن می پوشد... شعر!
|
|
|
|
|
آشپزخآنــ ِ هآ رآ اُپن نکنید
کسی نبآید گریه ی مآدر رآ ببیند . . .
|
|
|
|
|
شاعران شعر ناب
برای این شاعر عاشق
شفای عاجل طلب میکنند
|
|
|
|
|
خودکار
اگر
خواندن بلد بود
نمی نوشت،،،،
|
|
|
|
|
چقدر شیرین است ماندنش
بدون برلب آوردن یک <بمان> ...
|
|
|
|
|
جشن خون است!
نبودنت!!!
اشک،خاطره،من و بی کسی
|
|
|
|
|
اِمــروز دَهِ صُبــح ، شَبـ شد
|
|
|
|
|
اِنقبآضــــــ ، سَرנرנ
پریُوנ مَغزے. . .
شُـــנے تآ حالآ ؟
|
|
|
|
|
زهر است!!!
حتی طعم"سیگار" در نبودت ...
|
|
|
|
|
حالا كه رفتي از پيشم ميميرم واسه دلم مجلس ختم ميگيرم
|
|
|
|
|
مـَـטּ جـنــآزه ایـسـت
پـُـر اَز هیچـَـم!...
دَرد میکِشـَـد ، تَنهــآیـــی اَمـ !..
|
|
|
|
|
تیمارستانیم می کند
لامصب چشمانت......
|
|
|