سردارِ عالم

محرم شد بسوزاند جگر هم

زچشمت اَشک ریزان تا صفر هم

برایت اَشک گردد آبرویی

بزن زنجیر بر پشتت به سر هم

بسوزد خیمه ها طفلان فراری

ز عاشورا به ظهرش تا سحر هم

نباشد گریه را آغوش مادر

ندارد بر یزیدی ها اثر هم

چنان وحشی گری ها شد در آن دَه

نشاید بوده در عصر حَجر هم

زساقی، مشک و دستانش گرفتن

از آن فرزند حیدر چون قمر هم

بشد سیراب از تیری سه شاخه

گلویِ اصغرش آن بی سپر هم

علی اکبر، لبانش خشک و تشنه

پسر پرپر بشد زان پس پدر هم

شکم ها از حرامی گوش ها کر

به هَل مِن ناصرش، جز حُر، نَصر هم

خدایا لعنتت بر ابن مرجان

بگو بر شمرو خولی، بر عمر هم

که نفرین بر سَنان بر ابن کَلْبی

بر آن کفّارِ از دم بی بصر هم

سرش بر دار، شد سردارِ عالم

نشد یک قطره از خونش هدر هم

که دامن گیرشان شد آهِ زینب

به حق، مختار دادش هر نفر هم

حُسینم از تو گفتم چند بیتی

ببخشا از کلامم درگذر هم

درآن دنیا نِگر بر ما به حق ِ

شهیدانت بکن بر من نَظر هم

توضیحات :

 1-ابن مرجان :

ابن مرجانه، عبیدالله ابن زیاد که به ابن مرجانه معروف بود چون عده ای بر اینکه پدرش چه کسی بوده شک داشته اند و او را فرزند مرجانه صدا میزدند.

 2- خولی بن یزید اصبحی :

شخص ملعونی که سر بریده امام را درون کیسه ای برای این زیاد ملعون برد.

 3- سَنان بن اَنس نَخَعی :

شخصی یا بهتر بگم حیوان ملعونی که سر مبارک امام مظلوم را از تنش جدا کرد.

 4- بَجْدَل بن سلیم کَلْبی :

شخصی که برای بدست آوردن انگشتری امام مظلوم ما انگشت وی را قطع کرد.