صاد الف دال قاف

چه هستی؟ عارفی؟ یا علم عالم در تو شد خافی؟ گواه صدق شیعه خفته زیرِ کشورِ نافی! کلاف حکمت و تفسیر در دست تو شد تعبیر که تن پوشی از عرفان را برای شیعه می بافی چنان غرقیم و دستی نیست تا بر دامنت دوزیم شود ما را نخی از ریسمانِ دامنت کافی و ما افتاده بر پایت ولی از پا نیفتادیم کمی از خاک راهت، دردِ ما را می شود شافی گُناهت را بَدل خواهی به نیکی، قیمتش اشک است بُرو گریان پَیِ دربِ شِشَ از بازار صرّافی تو صاد از صبر و دال از دین اَلف از آل معراجی برای مکتب شیعه مثال قله ی قافی