معلق ...

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر مرجان جلال موسوی

آخرین اشعار ناب مرجان جلال موسوی

معلق میانِ بیداری و خواب تعبیرِ درد هایم آبستنِ فراموشی تو بود و من هر روز خیالت را زاییده ام و التماس قطره قطره اشک های تنهایی من است آویخته بر دامانِ ته مانده ی غرور بی آنکه بدانی حضورت تمام زندگی ست دوباره تا غروب با هر تلنگری می شکند احساس در بستری که نیازش درد می کشد و سکوتی که فریاد می طلبد معلق میان تو و نبودت رویا می بافد خواب و صبح دوباره آبستنِ تو می شود... مرجان 3 تیر 92

۰

شاعر درخواست نقد دارد