تسلیم

نه اسیرِ زر و املاک و فراوانیِ پول
نه که در بند فلان مرتبه و قدرت و جنگ
تو اگر امر کنی با دل و جان تسلیمم
نخورد آینه ی عبرتِ بی حاشیه سنگ
نه که پیشانی ام از تیرگی مُهر غنی ست
نه می آید که به دیدار تو با قاطرِ لنگ
این چه عشقی ست که ما را طلب کوی تو کرد
اگر هم باز رسد قسمت یونس به نهنگ
ماه و خورشید به دستانم اگر جای به شد
برنمی گشتم از اثبات تو با این دلِ تنگ
یار من ، مقصد و مقصودم و معبود تویی
من چه آرم دگر از عشق و رضای تو به چنگ