دو غزل

"رؤیاگر"

با نام تو زیباترین زیباوشان، من در ورای نامها ، رؤیاگرم بنگر

از گنگ خاموشی  چو بر میخیزم  و صبح ازل  نیلوفرم، بنگر

کفری نیاسوده  به سرخای سخن دارم، چونان یاقوت عمانی
یشم و زمرد از جوانمردان فرداهای روحانی شیدا میخرم، بنگر

مذبوح خاکسترنشین نینوا در سینه ی شبسوزتان هستم
یحیای عیسی، میدهد  تعمید خون تازه ای ، بال و پرم بنگر

 

از واپسین آیین مهر و از هبوط تخمه جمشید بر این بوم میگفتم

از قرنهای اولین،  هرگز نروید شاخ شیطان شروری بر  سرم بنگر

 

ژرفای اندیشیدن و ُ فکر ختن در بیشه های ذهن زرینم، ظفر دارد
فردای فردایان، عبوری سخت خواهد داشت از هر   معبرم بنگر

زادم به نیکویی خدایی بارور در سینه ی رنجور  صحراهای بی پروا
خود میدهم شیرش، برایش سایه ای از بالهای ایزدی میگسترم بنگر...
 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
 

"غرق تناهی ها"

بیگانه ای، در چنگ عرفانی
مکتوم ناپیدا،  مسلمانی
خاکستری در بادهای باد
روح زمان را بر می افشانی
سودا و خون، در بطن تاریخی
رخ مینمایی، فصل حیرانی
صبح روادار فراموشی
آه من  و خورشید جانانی
هشیارم از مستای لبهایت
بوسیدمت آن گاه پنهانی
هست عدم، غرق تناهی ها
در ساحل موعود بارانی....