ناز شصت تو

یک شهر بود و زمزمۀ چشم مستِ تو
صدها نگاهِ کنده ز خود، پای بست تو
میخانه و شرابِ طهور و شکوهِ عشق
یک قطره، سهمِ عاشقِ آتش پرست تو
جان مستمندِ نان خِرَد بود و جامِ عشق 
چشم انتظارِ شربت حَیوان، ز دست تو
نوش آذری که هوش رباید، ز اهل سر
با آیه های کرشمه در خیز و جست تو
من بودم و یک نَفَسِ سوخته در هراس
از سرنوشتِ وصل و فنا، با گسست تو
ناگه، سوارِ عاشقی از عمقِ شب رسید
شد رسم دل، برای سپردن به هست تو 
وقتی که زخم ناوکِ تو، گشت سهم من
هفت آسمان هستی من، ناز شصت تو