ایران

قصیده ایران

پرتو عشقت بود دائم فروزان یا علی
زندگی با فضل تو باشد به سامان یا علی

پیروت گردیده هرکس رحمتت را دیده است
از یهودی و مسیحی تا مسلمان یا علی

گوشه ی چشمی نظر ما را کفایت می کند
با نگاهت دُر شود ، سنگ بیابان یا علی

عالمی پی برده بر اعجاز عشقت چون بسی
یوسف بن کعب ها را داده ای جان یا علی

با عنایاتت چه مشکل ها که از ما حل نشد
نام زیبایت به هر دردیست درمان یا علی

بی ولایت نقص دارد بی گمان بنیان دین
می شود تکمیل با حب تو ایمان یا علی

نیست استحقاق ما در آستانت نوکری
تا غلامت بوده ست امثال سلمان یا علی

چون تو را دنیا به خود دیگر نمیبیند ولی
کاش بودی در چنین روزی تو ایران یا علی

هر کسی آمد جفایی کرد با دکان دین
خسته ایم اینقدر از ظلم فراوان یا علی

خرده مسئولین ما از کوفیان هم بدتر اند
بی خِرد ها برده اند از سفره ها نان یا علی

حرف حق هر کس که زد قاضی برایش حکم داد
ضربه ای شلاق و چندین ماه زندان یا علی

کام ما را تلخ کردن، کارشان بود از نَخست
نسخه ای از دوزخ اینجا گشته اکران یا علی

هر کجا گشتیم و از هرکس که پرسیدیم گفت
این تو بودی شاه و رهبر مرد میدان یا علی

دست لطفت را بکش روی سر ما عاقبت
این دو روز از زندگی باشیم انسان یا علی

بار الهی راه او را در دلم روشن بساز
تا که حق جویم بگویم من کماکان یا علی

بهر توصیف کراماتت زبانم قاصر است
ای فراتر از تمام خلق امکان یا علی