شتاب

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بود

درود علیک بااانو آوای عزیز
خیلی عالی بود..
برقرار باشید

بانو صیاد
دل انگیر بسیار عالی

سطر های آخر بسیار عالی .
موفق باشید .

عرض ادب بانوی گرامی
بسیار پر احساس بود 👏👏🌺🌺

با هزاران درود
بی نهایت زیباست
موفق باشید

درودبربانوآوای عزیزم
بسیارزیبابود

سلام وارادت
شاعر وهنرمند بزرگوار
هزاران درود

درود بانو صیاد بزرگوار

درود استاد اکرمی ممنونم

درود مهربانوی نازنینم با باد همراهمان کردید به همان سبکی و بی وزنی مثل باد رهایمان کردید در خیالاتی دور

قلمتان نویسا عزیز گرامی

سلام موید باشید

هله نومید نباشی که تو را یار براند
گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد
نهلد کشته خود را کشد آن گاه کشاند

چو دم میش نماند ز دم خود کندش پر
تو ببینی دم یزدان به کجاهات رساند

به مثل گفته‌ام این را و اگر نه کرم او
نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند

همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد
بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند

دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش
به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند

هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را
بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند

سلام و درود بانو صیاد نازنین
خیلی زیبا و با احساس سرودید
شتاب کن ،شتاب کن در طول مضمون شعر من
مرا در رکن معین شعر خود همیشه قرار بده خیلی زیباست
موفق و پیروز باشید ان شاءالله

درودتان مهربانو آوا جانم 💖
سپید زیبایی سروده اید جاری و سیال 🌸🌺⁦☘️⁩🍃
با نظر مهربانو خضری گرامی موافقم 👌
زنده باد 👏👏👏👏👏
نویسا مانید وسبز وسرفراز
🍃⁦☘️⁩🌺🌸⁦❤️⁩🌸🌺⁦☘️⁩🍃

درودتان استادبانوسرکارخانم آوا
شاعرانگیتان همیشه در افق

تقدیم با احترام خدمت استادبانو آوا

درودبرشما زیبابود بانو گرامی وگرانقدر سرکارخانم صیاد بزرگوار وگرامی وگرانقدر بسیار زیبا بود احسن برشما لذت بردم احسن برشما پرمفهوم بود 💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

مرا در قالب سنتی خود جایی بده
ای پای ثابت تمام زوایای شعر من

درودها بانوی ادیب و زیبانویس

بسیار عالی و خوش فرم قلم زدید
موفق باشید و نویسا

درودگران بانو صیاد
عالیست
چقدر زیبا ناتوانی باد را به تصویر کشیده اید
مرحبا

درودتان شاعر بانو استاد صیاد گرانمهر👏🙏🔥🌷🏵️🌾🌴💯💯

سپید زیبای دیگری قلم زده اید ،مانا و پایا بمانید💯🌴🌾🏵️🌷🙏🙏👏👏🌱

درود استاد گرانقدر
زیبا و پرمعنا سرودید🍃🌺🌾🌷

درود بانو
زیبا سرودید

درودها گلبانو و استادم
عالی و زیبا
دست وقلمتان بی بلا🌹🌹🌹🌹

درود بانو صیاد
بسیار زیبا سروده اید

سلام
ودرودها
بانو آوا
بسیار عالی بود و در خور تحسین
نیایش زیبایی بود و در عین حال بدیع
با یکبار خوانش همچین حسی داشتم
دست مریزاد 💐 💐

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮

درود بر بانوی عزیز
بسیار زیبا بود
موفق باشید در پناه حق

سلام و درود تان

درود بانو صیاد عزیز. زیبا سرودید

درود مهربانو
زیبا نگاشتید
قلمتان نویسا

درود استاد عزیزیان ممنونم

درود بانوخضری ممنونم از گل آرایی در صفحه

درود برادر کاظمی ممنونم از گل آرایی درصفحه

درود استاد ممنونم از گل آرایی در صفحه

درود استاد اخباری ممنونم

درود تان باد سرکار خانم صیاد

عالی بود

🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

درود. برشما.

بسیار عالی

💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟

درود استاد بانو صیاد ارجمند

شعری زیبا و هنرمندانه و لطیف بود
خواندم و استفاده بردم
دستمریزاد
سلامت باشید و سبز

درود استاد آروین ممنونم

مخاطب یکی است یا چندگانه است؟
آنکه باید شتاب کند و « مرا » به آن مأنوس سازد.
آنکه از از سر سیاهی، مایۀ سوز و گداز ناله هاست و « همسان» تنگی نفس « من » است. می خواه«م» که « مرا» به آن نیز عادت بدهد. یعنی بند نفس.
وقتی یک زن اسب خیال و ذهن و احساس خودش را می تازاند چنین غوغایی به پا می شود.
بندی عجیب که آرزو می کردم به عمق آن پی ببرم. اما چقدر زیبا و تابناک:
« . . .
شبیه سحر در غنجه
چهارده شب ماه را به نسبت خود الفت بده
. . . »
شنیده بودیم که غنچه ها در صبح و سحر شکوفا شده و جلوه گری می کنند، اما « . . . سحر را در غنچه . . . » نه. که « . . . چهارده شب ماه را به نسبت خود الفت . . . » بدهد. بسیار زیبا و دل انگیز است.
با شکوه تر توصیف باد است که می نویسم و از بقیه می گذرم:
« . . .
لابد زبان ساده روال طبیعی یک جریانی
باد ناتوان از حیث دیدار
درچشم خاک می پوشاند خود را
درچشم آب می خروشاند خود را
درچشم آتش می رهاند خود را
باد گاهی ژنده پوش خیابان و کوچه
شهر تو می شود
. . . »
بلی. باد را نمی توان دید، مگر زمانی که خودش را در خاک می پوشاند، یا در آب می خروشاند. و از همه مهم تر در چشم آتش می رهاند خود را، بی نظیر است. یا وقتی که بطور ژنده پوش در یک روز تعطیلی و سوت و کور در حالی که کاغذپاره ها و ژنده زباله ها را با خود اینور و آنور می برد یا در یک نقطه می چرخاند. چقدر حزن انگیز و نوستالژیک است.
آفرین بر این تصویر پردازی ها و زیبا اندیشی ها.
همچون « . . . سحر در غنچه . . . » مرا در چهارده شب ماه به نسبت خودت الفت بده!
با درود و سلام بر سرکار خانم آوا صیاد.