درمانده،در راه مانده

جانم فدایِ رخِ زیبای تو
یا مهدی
دلم اسیرِ نگاهی از دیدگان تو
یا مهدی

از عرش، ملائک
از فرش ،خلایق ،همه جمع
《گمان کنم که در این صحن جمکرانی تو》
یامهدی

تاریکیِ جانم، فقط
با صوتِ قرآنِ تو روشن می شود
عقده یِ زانویِ کودک را،فقط
دستِ پدر راحت کند

غایب شدیم‌ از این دست
حاضر که آیی زین پس
فرمود با بغض، دوستان!
عاشق شوید می آیم

شرط و رسوم عاشقی
شک و گمان کِی بُوَد؟
راه رسیدن به طلب
ماندنِ در راه بوَد