فاصله چیه؟

فاصله چیه؟
تو طایفه ی فیله
یا سخن نامعهود حافظ تو فال نیکت ‌
لبخند رو لب به جا مونده ی تشنه ی قدرت تو لحظه ی مرگ حاکم پیره
ماشه ی کشیده شده رو سر فرزند
مادر با عجله خودشو رسوند جلوی گلوله تا نخوره تیر به
پاره ی تن به سینه چسبونده حاصل شیرشو
قدم نو رسیده مبارکْ شاعر بی عشق
باعث چیده شدن انسان از روی شاخه ی نیستی
کجاست پاره ی هیچ؟ پای رو مینه؟ 
یا های تو شیشه ی آینه ی دست شویی
چون تصویر واقعیت رو واضح کشیده
آستین خیس مردمای گیره
وقتی عرق جبین کارخونه هاتون
توی اندیشه ی کوچ رود خونه به دریا جاری میشه
دیگه ضایعات تف شده از اسپری سیاهت چیه؟ 
گاو پیشونی سفیدِ خیره به ناهید
ببینم دل زمین لای شاخت گیره تو بگو فاصله چیه
فخر رازی جهت قوت چرب و خلعت خوارزمشاه و نعل زرینت
یا طعم اسیدِ رو صورت دخترک بعد تهدید از کدورت مشترک با چشم خیسش
میگه خسته ام از دروغای پشت سرم
نازل میشه دین بهش واقعی تر از مستند
آقا زاده ی محترم 
کیسه ی اندوخته هاتون شده پر تر از کاسه ی صبر، جالبه نه؟
چقدر خون رفت از این ساقه ی زرد که اسمش آدمه تو کشتزار قالب تن
میگه تو وادی مرگ نداریم کمبود
شغال و دزد هست خدارو شکر
اصن ما باغ انگورمون دیگه نمی‌ده محصول
تو شهری که آتیش نمیشه افروخت توش
کُنده ها فقط میندازن خم پشت ابرو
آب زیر کاهت سراب سوزنه تو انبار نخ
بِکش چادر معرکه رو سر تا بلند شه از خشک و تر دود
وقتی اثری از معجزه نموند
 یعنی لبه ی بومِ آفتابِ این قوم ثمود
شاید راهی تا قله باقی مونده اما هنوزم باید بکاریم گل رو کاغذا تا پر شه کندو
نه اینکه جای گل به زنبور بدیم شکر و شیرینی
آش دهن سوزی بدیم وعده
یه روزی میاد که باشیم با هم دوست
ما نمی‌شیم باهم دوست