یک یادداشت

درود استاد خاص‌نویس..
انصافا این یکی هم زیبا بود
چه مفهوم زیبایی هم داشت..
شاد و سلامت باشید

درودبرشما جناب آزادبخت
بسیارزیبابود

درود بزرگوار
دلنشین و زیبا بود

درود بر شما جناب آزاد بخت

قلمتان نویسا

بمانید به مهر و بسرایید

درود بر شما استاد عزیز
زیبا بود

موفق باشید

سلام و درود استاد
عالی است
سربلند و پاینده باشید

سلام ممنونم

درود و عرض ادب و ارادت جناب آزادبخت ارجمند
خیلی زیبا بود

و اینکه تاکید بر "یک" در تمام متن خاص بود

درودتان باد

سلام وعرض احترام خدمت آقا محمد گل
همین قلم خاص ونگاه خاص وجه تمایز اثردرخشان شماست دوست عزیزم
همیشه تندرست وسرافرازباشید انشالله

بااحترام تقدیم به جناب آزادبخت گرامی

دوردبرشما زیبابود استاد عزیز جناب آزادبخت مهربان
دورد برشما 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🌻🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🌻🌻🌻🏵🏵🏵🏵❤️❤️🍀🍀🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️☘️☘️☘️☘️☘️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️🏵🏵🏵🌿🌿🌿💮💮💮🌺🌺⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🍂🍂🍂🌼🌼🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🪴🌹🌹🌹🌹🌹🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌵🌵🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💮💮💮💮💮💮💮🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🌻🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🌻🌻🌻🏵🏵🏵🏵❤️❤️🍀🍀🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️☘️☘️☘️☘️☘️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️🏵🏵🏵🌿🌿🌿💮💮💮🌺🌺⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🍂🍂🍂🌼🌼🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🪴🌹🌹🌹🌹🌹🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌵🌵🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💮💮💮💮💮💮💮🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🌻🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🌻🌻🌻🏵🏵🏵🏵❤️❤️🍀🍀🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️☘️☘️☘️☘️☘️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️🏵🏵🏵🌿🌿🌿💮💮💮🌺🌺⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🍂🍂🍂🌼🌼🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🪴🌹🌹🌹🌹🌹🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌵🌵🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💮💮💮💮💮💮💮🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌻

درود بر شما و قلم نیک تان
زیبا بود
موید باشید
در پناه خدا

سلام گویی حیرت تا آخر خط نیز مصاحب آدمی است

سلام و درود بر شما
این به نظرم یک متن ادبی جذاب می‌آمد تا سپید
تا بزرگان چه بگویند

زیبا بود
درود برشما
پاینده باشید به هنر

سلام و عرض ادب استاد آزادبخت عزیز و ارجمند
ببخشید استاد من معمولا هنگامی که با یک قلم غریب مواجه می شوم چیزی نمی نویسم تا زمانی که با آن قلم عجین شوم. می دانید خاصیت شعر درک گریزی ست اما هنگامی که با قلم شاعر آشنا شویم و مانوس شویم از شاعرانگی اثر لذت می بریم. برای همین معتقدم در اولین رویارویی ها با یک قلم اظهارات را نمی توان جدی برداشت کرد و لازم هست با گفتگو با شاعر و خواندن چندین اثر و مانوس شدن با شاعر، بعدا نظری قابل توجه نوشت. با این همه من شعری زیبا خواندم. خاصیت شعر ارجاع دادن به مخاطب به درون است و مقصود شاعر پنهان است و شعر خاصیتی قابض دارد و اشارات شاعر ما را تفکر و تعمق وامی دارد. به نظر من این اثر اینگونه بود بنابراین ما با یک شعر سپید عالی و زیبا مواجه هستیم.
متشکرم قلمتان سبز

سلام و درود درود ادیب گرانقدر
عالـــــــــــــــی بود...👌👌👌
احساسات مملو از عشق و زیبایی در شعرتان به خوبی به چشم می خورد👌🌱🌹🦋
جذاب بود و لذت زیادی بردم👌🌻
نبض قلمتان سبز✨

درود برشما استاد ارجمند آزاد بخت عزیز و

بزرگوار

متن بسیار جالبی بود

و خیلی هم استادانه

هم با استعداد و متین



موفق باشید و همیشه سر فراز انشاالله

درود ها استادم

عالی بود

درودها جناب استاد ازاد بخت ارجمند 🌾☘️🍂🌱👏

یلندی رسا به بلندی اسمان ایران،دستمریزاد قلمتان سبز👏🌱🍂☘️☘️🌾🌹🌹

سلام و احترام اخوی و استاد گرانقدر
سی یک همان چیزی است که شاعر دنبال آن است ؟یا می خواهد بوسیله (یک) به (سی) برسد ؟
کمی دقت مخاطب را متوجه خواهد کرد که سی یک دنبال سی و یک اُمین واژه می گردد (نظر شخصی) سی و یکمین واژه ای که درون شعر است حیرت را تا انتها همراه مخاطب خواهد برد.هر سطر را که نگاه کنیم با ظرافت و هوشمندی دنبال (یک) می گردد
یک قایق یک صدا یک تسخیر یک صلیب یک دریا و.... کدام یک می تواند نماینده ی معرفی شده ی شاعر باشد؟ ظرافت و زیبایی هایی برای راهنمایی کردن و پاسخ نیز وجود دارد که حقیقتا تصویری فوق العاده بود( در یک انگشت اشاره ،،،،چرا که دارد اشاره می کند به آن (یک) ) سپس در ادامه ی گشتن ها دنبال نظر انگشت اشاره می گردد،،،آیا انگشت اشاره اعتراضی خواهد کرد؟
شاهکاری از شاعر با انسجام و تصویر و گردش در زمین و دریا برای پیدا کردن (یک) واقعی واقعا قابل تحسین است ،
خیلی دوست داشتم بیشتر بنویسم و جا دارد ساعت ها گفت چرا که پتانسیل اثر خیلی زیاد است و حوصله ما کم... من به همین اکتفا خواهم کرد
سبز باشید و ماندگار

درود و عرض ادب و احترام به جناب آزادبخت گرانقدر

در تاملی نفس گیر توفیق حاصل شد کمی به لایه های درونیِ شعر رخنه کرده و لختی از احساسِ شاعر را لمس کنم تا با سطر و ستون های بعدی خود را همراه سازم

در پیشگاهت بی هیچ ابهامی عاشقانه گریه خواهم کرد

شاعر از همان ابتدا به لبریز شدنِ پیمانه ی دل اشاره می کند که آنقدر خود را واله و سرگردان می داند که می داند به محض دیدار معشوقه اش بی درنگ زار خواهد زد آنگونه که فریادهای غریو دلتنگی هایش دلِ هر شنونده ای را بلرزاند و در ادامه به صلیب اشاره می کند یعنی آنقدر خود را در این درد فراق شکست خورده می بیند که به زورِ چوب و ریسمانِ صلیب ایستاده نگاه داشته

میدانم تهی دست تر از یک شرمنده
باز در رویای خود پنهان خواهم شد

خدایا چقدر درد پشتِ این دو سطر پنهان است

شاعر خود را از یک شرمنده هم تهی دست تر می بیند برای ابراز احساسش و ترجیح داده تا خود را در خیال و رویای خویش پنهان سازد چرا که انسان در خیالات خود آزادیِ عمل دارد و میتواند هرگونه که میخواهد با معشوقه اش به سخن بنشیند بدون هیچ ترسی از طرد شدن و نادیده گرفتن و ...
این که انسان این چنین به لاکِ خویش فرو رود حرف بسیار دارد از دردهایی که او را زمین گیر کرده که دیگر حتی نمیخواهد اندکی از دردهایش را به کسی بروز دهد

میدانم چیزی از یک موج نصیب آرامش دریا نمیشود

همین سطر هم تاکید بر حرفِ دلِ نهفته ی شاعرِ به لاک فرو رفته است که به زیبایی به تشریحِ آزادیِ موج نشسته چرا که موج خود را آزاد میداند و به هر سمتی میخواهد می رود و به هر سنگی که برسد خود را به شدت و حدت به آن می کوبد گویی به این ضربات به سنگ های پیش رویش نوعی عشق بازی می کند و انگار که خود را به قصد میثاق متلاشی می کند تا دلِ خویش را آرام کند درست مانندِ شاعر که خود را در خیالات خویش مستغرق کرده تا هرگونه که دلش میخواهد حرفهایش را به گوشِ معشوقه ی خیالی اش برساند و از هیچ چیز نترسد
و در ادامه می گوید این درهم شکستگی های موج نصیبِ آرامشِ دریا نمی شود یعنی این درهم شکستگی های این چنینی تاثیری در تغییر وضعیتِ کلیِ دریا ندارد یعنی یک جزء را با یک کل قیاس می کند که هرگز به چشم نمی آید که مراد از آمدن چنین تعبیری بزرگیِ ساحتِ معشوقه و کوچک انگاشتنِ احساسِ دلباختگیِ شاعر در مقابل یک عظمتِ دوست داشتن است که حتی پاشیده شدن در راه این عشق هم برای بیانِ میزانِ دوست داشتنش به اندازه ی یک اَرزَن هم نمود ندارد پس یقینا این معشوقه ارزش چنین دوست داشتنی را دارد

همین تعبیرهای اغراق آمیز محتوای اثر را عرفانی کرده و خوشحالم که میهمان چنین احساسی بودم

بر سریرِ حریر باشید

سلام استاد خانم گماری خداوند روح برادرت را بیامرزد ممنونم که این گونه هنرمندانه به زوایای شعر پی برده ای
کمتر شاعری میتواند این گونه به بررسی شعر من بپردازد سپاس از مانوس قلم وتعابیر زیبایش

درود استاد گرامی
من دیروز سپید شما را خواندم ولی کاری پیش امد و چند سطر اخر باقی ماند تا امروز
سپید عالی و دلنوازی بود واقعا زیبا بود
خدا قوت

سلام خانم حسین زاده ممنونم ازاین حسن توجه ومحبت شمانسبت به شعر بنده سپاس از اندیشه سبزتان

عرض ادب