باران

سلام و عرض ادب بزرگوار

شعرتان روان و زیباست.

اما بنده با برخی از قسمتها نتوانستم ارتباط برقرار کنم.
1- به های گریه می ماند به احزان گو علم دارد
تشبیه باران به گریه کاملا مفهوم است. اما «به احزان گو عَلَم دارد» را نتوانستم درک کنم.
2- مثال ناله مجنون به سوزاندن قسم دارد
ارتباط ناله مجنون با جگر خون شده مشخص است. اما «به سوزاندن قسم دارد» قابل درک نیست.
3- که پنداری چو بر دردش که او یک متهم دارد
این متهم کیست؟ شاید در اساطیر بگردیم، اتهامی یا رقیبی برای فرهاد بیابیم، اما عرض بنده این است که واژه متهم در این بیت بدون مقدمه و مؤخره آمده و بلاتکلیف مانده است.

ابیات پایانی غزل بسیار زیبا و همه چیز تمام است و حسن ختام تحسین برانگیزی را رقم زده است.

مواردی که عرض شد نظر شخصی است و حق دفاع برای صاحب اثر محفوظ.
عفو بفرمایید.