قصه ی سینما

طبعتان جوشا
زبانتان گویا
قلمتااان نویسا
هزاران درود
استادبزرگوار

درود بر شما استاد بیدقی بزرگوار

همان فیلمهایی که خوب بودند ،
نه مملو ازحماقت ، بِلا نسبت
آن زمانی که اتولها ،
پیکان بود و، دوج و هیلمن

بسیار عالی سرودید
واقعا لذّت بردم

درود برشاعر واستاد توانا جناب بیدقی

گل گفتی و زیبا
هزاران آفرین

درودتان شاعر گرامی
نوستالژی زیبایی را مصور فرمودید که قطعا مرتبط با متولدین دهه ی چهل است
مادر ارجمند بنده هم، در دوره ی دبستان جایزه ای دریافت نمودند،_پیش از انقلاب از دستان ملکه طاغوت، سیده فرح دیبای تبریزی!_
که در سیمای ان زمان به صورت گذرا و جزیی نشان داده شده بود.. ذوق سرشار کودکان در لنز دوربینهای سیاه و سفید، تلوزیونهای سیاه و سفید و. ..، را حتی امروز میتوان حس کرد.
تکنولوژی حرفیست که با حرکت انگشتان من در زمان تایپ همین عرایض، در حال صعود است
بسیار عالی