دیوار سکوت

دلتنگ و پریشانم ، سرگشته و حیرانم

اندوه و غمی سنگین در سینه نهان دارم


در روز و شبم جاری امواج خیال او

رویای بلورینش ، فانوس شب تارم


گفتم که پشیمانم از کرده و ناکرده

گفتا که سخن کم کن، تا دل ز تو بردارم


گفتم که جفا کم کن با یار وفادارت

گفتا چه صنم باشد بین من و دلدارم


در شهر مسلمانی بهر من کافر نیست

تا حال دلم گوید با یار جفاکارم؟؟


دیوار سکوتش را برچیند و بردارد

تا باز سخن گوید آن ماه دل آزارم

 

به قلم زینت جلالی نژاد . تابستان ۱۴۰۱

زینا. تابستان۱۴۰۱