کعبه

به جان پر از محبت و به جرم می کشم غمت
که این تن خالی و این روح گرو توست
به کعبه می روم مگر که گرد روی تو بینم
به باد می دهم سرم اگر که عطرو بوی توست
طواف می کنم گمان که کعبه چرخ می خورد
حرم می زند دور دل که جای پای توست
صفا و مروه دراین شوق که فرش پای تو باشند
گذار که سنگ  ببوسم ازآن که در وصال توست
گمان من به توازبس به این آن که دویدست
ببین که چشمه  زمزمم دوان دوان به جوی توست
من از پیاله ی خالی هزار شکوه شنیدم
بریز که مستی این دل فقط فقط به دست توست