قمار آزاد است

قمار آزاد است
دیرگاهی است در این دشت شکار آزاد است
هجمه ی گرگ بر این ملک و دیار آزاد است
روزگار بچه آهو و قناری، بلبل
باشد از تیر اجل تیره و تار آزاد است
ماکیان خانه بدوشند و شغالان در پی
بِدَرَد اشکم آهو سگ هار آزاد است
گر ز بیداد خزان سبز سری بر جنبد
 همچو حلاج رود بر سر دار آزاد است
گر رود کلبه ی دهقان به فنا گو برود
خواجه را فکر گل و نقش و نگار آزاد است
دزد مرکز شده هم کاسه کنون با قاضی
دزدی از مرکز و از گوش و کنار آزاد است
تو که با کولبری نان خوری محکومی
کشتی بار بر آن اسکله دار آزاد است
شاه دزد، آنکه بَرَد لقمه ی نان ، در بند و
دله دزد دکل و ارز و دلار آزاد است 
من اگر جرعه ی آبی طلبم محکومم
بهر وی آب جو و آب انار آزاد است
خون من گشته حلال ار بزنم حرف از دین
وی اگر بر سر دین کرد قمار آزاد است
روز روشن غزل آواز پرستو ممنوع
نعره ی دیو سیه در شب تار آزاد است
چشم ابر از نم باران بهاری خشکید
وز دل خاک سیه گرد و غبار آزاد است
گشته ممنوع بر آهو بچگان چانه زنی 
 لیک بر روبهکان غُبن و خیار آزاد است 
 آنکه با تیشه اگر کوه کند فرهاد است
غم شیرین بر آن عاشق زار آزاد است
(آنچه البته بجایی نرسد فریاد است)
ور نه بیهوده زنی داد و هوار آزاد است
کذب محض است یگانه چو بگوید سخنی
مدعی گفت اگر مفت، هزار، آزاد است
امیر وحدتی   یگانه