عقایدِکور

بیمارمیشوی وآنها برایِ تعریفِ بیماریَت
حواله میکنندگناهانِ نکرده ات را
خدای ازتوچه دیده که درد را رختِ تنت کرده؟
یاعریانیِ افکارت را
یاتلخیِ مزاجت را
عقایدِکورمیتواندبارهابُکشد
و ویران کند در تو شورِ زندگی را
وبه طغیان کشدانسانیتِ درونت را
آنهاگاه مزه مزه میکنند اعصابِ به ظاهرآرامت را
وبه تاراج میکشندعقایدِ روشنِ خدایت را
گویی درانتظاربودند
تا توازپای درآیی
و مانندطوفان کنکاش کنند وجودت را
و ایمانت را
به گُمانم آنهاخودِ دردند
دردی که درمانش کر بودن وکور شدن است
شاید بهتراست درکنارِچنین جماعتِ کوری
(نفهم باشی)!!!!
وگرنه تامغزِ استخوانت راهدف میگیرند
با گلوله ای قاتلِ قضاوت