یک حبه قند کافی بود!

سلام مازیار جان ممنون ار شما ولی متطورتان از بی توجه ای را نفهمیدم
اگر متطورتان نقد شعر دوستان کنم ....باید بگوییم من هنور به ان درجه مهارت نرسیده که شعر دوستان رت قصاوت کنم
ولی به خیلی ار شعر دوستان سرک می کشم
ولی همیشه از نقد دوستان مخصوصا شما استقبال می کنم
بازم از حصور شما و دیگر دوستان تشکر دارم
سپاسسسسسسسسسسسسسسسس

سلام دوست نادیده من
ممنون از تذکرات نفید شما
ولی چرا برای نقد صفحه سیز نقدرا نمیزنید تا گفته درس اموزات بیشتر دیده شود.
درکل از نقد تان خوشحال خواهم شد
با تشکر مجدد

سلام بر عزیز دل نقد سبز باید طولانی باشد و الا مسئولین سایت حذف میکنند نقدا این نقد سفید را برین نثر سپید پذیرا باشید مرحوم علامه حسن زاده آملی اعلی الله مقامه الشریف فرمودند
رباید دلبر از تو دل ولی آهسته آهسته

مراد تو شود حاصل ولی آهسته آهسته

سخن دارم ز استادم نخواهد رفت از یادم

که گفتا حل شود مشکل ولی آهسته آهسته

تحمل کن که سنگ بی بهایی در دل کوهی

شود لعل بسی قابل ولی آهسته آهسته

مزن از ناامیدی دم که آنطفل دبستانی

شود دانشور کامل ولی آهسته آهسته

نبور دانش و تقوی شود گمگشتگانی را

به حق آوردن از باطل ولی آهسته آهسته

همای عشق ما را بُرده با خود در بر دلبر

ازین منزل بآن منزل ولی آهسته آهسته

که باید ناخدا کشتی در امواج دریا را

کشاند جانب ساحل ولی آهسته آهسته

بدامن دامن دُر ثمین دیدگانم شد

سرشک رحمتش نازل ولی آهسته آهسته

سحرگاهی دل آگاهی چه مینالید از حسرت

که آه از عمر بیحاصل ولی آهسته آهسته

حضورش قوت سبحان نطقم را ربود از من

شده سبحان من با قل ولی آهسته آهسته

شراب عشق را بنگر که هر خلوت نشینی را

کند رسوای هر محفل ولی آهسته آهسته

خرامان بگذرد از خطّه ایران غزلهایم

بهند و سند کشد محمل ولی آهسته آهسته

بلطف پیر میخانه (م)حسن بگرفت پیمانه

بامیدش شده نائل ولی آهسته آهسته