سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- نوبت مطب ۵- خویشاوندان بی مقصد ۶- خورشید به تاراج رفته ۷- هوای هار ۸- چی چی نی ۹- ☄️ به من چه☄️ ۱۰- آدم و حوّا حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 1 آذر 1403 20 جمادى الأولى 1446 Thursday 21 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۲۹ شاعر این شعر را خوانده اند
طاهره حسین زاده (کوهواره)،آرمان پرناک،معصومه خدابنده،محمد باقر انصاری دزفولی،عباسعلی استکی(چشمه)،مهرداد عزیزیان بی تخلص،مسعود آزادبخت،محمد جواد عطاالهی،محمد قنبرپور(مازیار)،محمد رضا خوشرو،ایمان اسماعیلی (راجی)،محسن ابراهیمی ( غریب )،سینا سجودی،علی ناب،لیلا گمار (مأنوس شده با قلم)،محمد علی رضاپور،امين آزادبخت،اصغر ناظمی،فاطمه گودرزی،سیاوش آزاد،فاطمه افکن پور،مهدی سلیمانیان(پژمان)،سعید صادقی (بیدل)،فروغ فرشیدفر،حمید فیروزآباد،عرشیا خوشرو،طوبی آهنگران،حمید غرب،جهانبخش دژاگه
نقدها و نظرات
 سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۵:۴۵
درود بر جناب پرناک گرامیزیبا بود عزیز، در بحث فنی که بنده اشرافی ندارم منتها خط سیر اثر را دوست داشتم و لحظه ای که به یکباره وزنی به سروده تزریق کردید ( شانه ای رفت از سر ....) کاملا نوعی هیجان و حرکت به ذهن بنده القا شد 👏👏 شلوغ است از بی تویی چهار راه مورچگان اینها و چند قسمت دیگر قسمتهایی بودند که شاخک های ذهن بنده را تحریک و خرسند کردند در کلیت این سپید را دوست داشتم حسی غریبانه داشت که به اعتقاد بنده بسیار خوب انتقال داده شده بود موفق باشید 👏🌺🙏  سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۶:۳۳
سلام و احترام چقدرررر تاثیرگذار و واقعاً استادبیان و تامل برانگیز سرودید مرحبا  امیدوارم به لطف حضرت حق تعالی غم هاتان اندک و شادی هاتان بسیارگردد
 سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۹:۰۱
افرین آرمان شعر زیبایی سرودی. مزار خالی از دیدار به مزار و قبرهایی اشاره دارد که از زائر و اقوام میت خالیست. شعرتان زیبا بود .
 چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۲:۳۳
با سلامقبل از کاشت نهالم،چیزی در مورد کاشت نهال چه از اینجانب،چه از جانبی دیگر،مختصر عرض کنم.وقتی نهالی در باغی کاشته می شود،نیاز است صاحب باغ به آن رسیدگی کند،نهال اگر خشک شود،باغدار را دیگر به کاشت نهال در باغش نیاز نیست.این هم از سر مهر بود. دوست دارم کاشت نهال را از تنم بی حس شروع کنم تن بی حس،باران،پلک متروک،چشم خشک،این واژه ها را به ترتیب اینجا چیدم.اگر خوب نگاه کنید یک آن تصویر براحتی هرچه تمامتر،زنده،جلویِ چشمهایمان ظاهر می شود.من یکبار در مورد انتخاب تصویر بصورت زنده در یکی از برگهای سبز دوستان چیزی به یادگار کاشتم.آنجا تفاوت دو تصویر را اجمالی نمایان ساختم.در ادامه شعر، شاعر از واژه نوبلوط استفاده کرده است.بلوط درختیست که عمر طولانی دارد.البته تنه بلوط به کندی قطور می شود مثلا قطر یک درخت بلوط با قطر یک درخت چنار بسیار متفاوت است .نوبلوط ،گستره وسیعی از سن بلوط را شامل می شود که باید شاعر توضیح می داد کدام نوبلوط ؟قبل از آن برای ترسیم فضا و تیرگی آن ،شاعر از مصرع "شانه درختی لرزید"استفاده کرده است.که در ادامه نوبلوط غش می کند و برگِ سبزی می ترسد،فضا دوست داشتنیست اما برای نوبلوط از اغراق استفاده کرده است که باید برگ سبز را در همین اغراق،نیز شانه درخت را ،می گنجاند.تا تناسب فنی را نیز رعایت کرده باشد.(شاعر به درستی عدم نام بردن درخت،را رعایت کرده است)یا باید اغراق نوبلوط را حذف می کرد.که البته این از لحاظ فنی بود.و شاعر در ایجاد تصاویر زنده بسیار موفق عمل کرده است.نیز تناسب واژه و تصویر. از دیگر کارهای خوبی که در این شعر،شاعر به درستی انجام داده است،دور نشدن از موضوع با تکرار جمله ی "یک غروب سرد پاییزی"ست.نیز هم یکپارچگی معناییست که با رعایت وزن درونی،به آن اعتبار بیشتری بخشیده است. شاعر در انتقال مفهوم و پیام،موفق عمل کرده است. اینها یک نگاه ریز به یک بند بود و یک نگاه کلی به شعر.هر کدام از بندها،جای بحث و تعریف دارد . یک نکته در آخر،شاعر پیام خودرا،به خوبی به مخاطب،با استفاده از تکنیک آماده کردن و غافلگیر کردن ،منتقل کرده است.(بند آخر شعر) با سپاسمندی  دوشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۰ ۱۱:۵۹
.
 دوشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۰ ۱۷:۴۲
درود بر شما زیبا بود 🌹🌹  سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۱:۰۱
دمتان گرم دلتان شادشاعر بزرگوار درود هزاران درود
 سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۵:۵۱
سلام و احترام آرمان ادیبشعر زیبایی بود،آغازش عالی بود حس شعرت را مخاطب به خوبی درک میکرد و ادامه می داد،تصویر و فضا به خوبی ترسیم شده بود، تکرار واژه ها بنظر این حقیر ضعف بود ،یک دوگانگی ریتمیک احساس کردم در شعرت با سپاس
 سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۶:۲۰
سلام جناب پرناک گرامی در بُعد احساس زیبا بود  سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۱۸:۳۲
سلام جناب پرناکوزن شعر نیمایی است زیبا بود کمی دچار اطناب بود اما زیبا بود بخش انتهایی شعرت عالی بود
 سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ۲۳:۵۱
سلام آرمان جانمچقدر دلم برات تنگ شده بود نمیدونم چرا این پروفایل و انتخاب کردی ولی دوسش ندارم ازشعرت نگذرم که اینجاش دیوانه م کرده چقدر تنهایم وقتی اینجا شلوغ است از بی تویی. تو نمی فهمی چه می گویم... آه از اینجا و سکوت یکباره....... زنده باشی داداش گلم   چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۰۳:۵۲
درود آرمان عزیز شعرت رو دوست داشتم  کلا با سپیدهای شما ارتباط برقرار می کنم موفق باشید 🙏
 چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۰۹:۴۲
تنهایی تان پر از طعم عرفان
چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۰۹:۴۲
سلام و درود و عرض ادبلطفاً با سرایش در گونه ی زیبای شعر سروش و قرار دادن سروش های زیبایتان در صفحه ی اصلی این پایگاه ادبی، به گروه سروش سرایان بپیوندید و در گسترش این گونه ی زیبا، مددکار باشید! سروش هایی تقدیم تان: زیرگونه های شعر سروش قالب یا گونه ی شعری سروش به دلیل باز و انعطاف پذیر بودن زیاد خود و پذیرش شیوه های در پیوند با شعر سنتی و شعر نو، به شکل ها و زیرگونه های زیادی قابل کاربرد است، مانند سروش قافیه مند پایان کوتاه: باغبانا! هَرَس نمودن، به/ از تبرها، به دور بودن، به/ غزلی جنگلی شنودن، به/ شاخه ها را به مهر سودن، به/ قهر و کین، هراس آرد./ (علی سیاوشی) سروش مسمطی کوتاه: هجر را انتظار می داند/ گرد ره را سوار می داند/ جبر گل را هَزار می داند/ غنچه ی بوسه در لبم پژمرد./ (شهاب‌الدین شجاع) سروش مسمطی پیوسته (دارای چند بند با لَخت پایانی بدون قافیه): یکی از بندهای این زیرگونه از شعر سروش به عنوان نمونه: غم هجران، تمام خواهد شد/ نوبت التیام خواهد شد/ روزگاری به کام خواهد شد/ سحری را اگر قیام کنی./ (علی معصومی) سروش دارای وزن آزاد: هر چه می گفتم از عشق، زبانت انکار می کرد/ بی جهت، چشمانت زبان انکار را تکرار می کرد/ وقتی از این زبانه ی آتش دلت استغفار می کرد/ دل رسوا/ همیشه/ بر دارِ تماشا است./ (حامی شریبی) سروش پایان کوتاه بی قافیه: باشد! از شهر بی گل و بلبل/ باشد! از کوچه‌های بی لبخند!/ باشد! از خانه های بی ایمان/ ما گذشتیم./ (محمدعلی رضاپور) سرایندگان شعر سروش تعدادی از سرایندگان ایران، افغانستان و تاجیکستان به سرایش سروش، روی آورده اند که(به ترتیب حروف الفبا و از نام کوچک) عبارت اند از: ایمان اسماعیلی (راجی) ، حامی شریبی، حبیب رضائی رازلیقی، حیات الله پایانی، سمیه خوشرو (شبنم)، شهاب الدین شجاع (از تاجیکستان)، طارق خراسانی، طاهره حسین زاده(کوهواره)، عادله ملائکه یارا، عبدالوارث قاسمیار(از افغانستان)، عزیز سنگین(از تاجیکستان)، علی سیاوشی، علی معصومی، عيسی غفوری شِبرِه (در سروش های تبری یا مازندرانی)، محمد صدوقی، محمد علی رضاپور (مهدی)، میثم مرادی و غیره. چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۱:۵۷
سلام آرمان جانممنونم که قابل دونستی و پروفایلتو عوض کردی مرسی عزیز
 چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۱۶:۲۱
سلام و درود جناب پرناک بزرگوار زیبا و دلنشینی بود واین مسیر یک پایان داشت عشق دست نیافتنی ست بسیار عالی
 چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۲۱:۰۵
درود و احترام فراوان به جناب پرناک ارجمندسپیدِ بلند و بس غمگینی را به رشته ی تحریر درآوردید با تصویر سازی عالی و زبانی روان برای پیوند هرچه بیشتر مخاطب با شعرتان در کل بگویم بسیار زیبا قلم زدید شاعرانگی هاتان مستدام
 چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ ۲۲:۴۳
سلام در مورد مرحوم هایدگر اگر خطانکنم شنیدم بر روی جلد مجموعه آثارش کلمه آثار را خط زدند و راه ها را نوشتند پایان اثر شما مرا به یاد آن بزرگمرد انداخت زندگی راهیست بین العدمین عدمی که در ازل شروع شد و اگر بکوشیم به عدم ابدی نائل میشویم بعون الله گرچه فرمودگر چه وصالش نه به کوشش دهند هر قدر ای دل که توانی بکوش مرحوم مولانا روحی له الفدا فرمودند گفت من مستسقیم آبم کشد گرچه میدانم که هم آبم کشد هیچ مستقسقی بنگریزد ز آب گر دو صد بارش کند مات و خراب گر بیاماسد مرا دست و شکم عشق آب از من نخواهد گشت کم گویم آنگه که بپرسند از بطون کاشکی بحرم روان بودی درون خیک اشکم گو بدر از موج آب گر بمیرم هست مرگم مستطاب من بهر جایی که بینم آب جو رشکم آید بودمی من جای او دست چون دف و شکم همچون دهل طبل عشق آب می‌کوبم چو گل گر بریزد خونم آن روح الامین جرعه جرعه خون خورم همچون زمین چون زمین وچون جنین خون‌خواره‌ام تا که عاشق گشته‌ام این کاره‌ام شب همی‌جوشم در آتش همچو دیگ روز تا شب خون خورم مانند ریگ من پشیمانم که مکر انگیختم از مراد خشم او بگریختم گو بران بر جان مستم خشم خویش عید قربان اوست و عاشق گاومیش گاو اگر خسپد وگر چیزی خورد بهر عید و ذبح او می‌پرورد گاو موسی دان مرا جان داده‌ای جزو جزوم حشر هر آزاده‌ای گاو موسی بود قربان گشته‌ای کمترین جزوش حیات کشته‌ای برجهید آن کشته ز آسیبش ز جا در خطاب اضربوه بعضها یا کرامی اذبحوا هذا البقر ان اردتم حشر ارواح النظر از جمادی مردم و نامی شدم وز نما مردم به حیوان برزدم مردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم حملهٔ دیگر بمیرم از بشر تا بر آرم از ملایک پر و سر وز ملک هم بایدم جستن ز جو کل شیء هالک الا وجهه بار دیگر از ملک قربان شوم آنچ اندر وهم ناید آن شوم پس عدم گردم عدم چون ارغنون گویدم که انا الیه راجعون مرگ دان آنک اتفاق امتست کاب حیوانی نهان در ظلمتست همچو نیلوفر برو زین طرف جو همچو مستسقی حریص و مرگ‌جو مرگ او آبست و او جویای آب می‌خورد والله اعلم بالصواب ای فسرده عاشق ننگین نمد کو ز بیم جان ز جانان می‌رمد سوی تیغ عشقش ای ننگ زنان صد هزاران جان نگر دستک‌زنان جوی دیدی کوزه اندر جوی ریز آب را از جوی کی باشد گریز آب کوزه چون در آب جو شود محو گردد در وی و جو او شود وصف او فانی شد و ذاتش بقا زین سپس نه کم شود نه بدلقا خویش را بر نخل او آویختم عذر آن را که ازو بگریختم کل غزل خواجه را هم بیاورم هاتفی از گوشه میخانه دوش گفت ببخشند گنه می بنوش لطف الهی بکند کار خویش مژده رحمت برساند سروش این خرد خام به میخانه بر تا می لعل آوردش خون به جوش گر چه وصالش نه به کوشش دهند هر قدر ای دل که توانی بکوش لطف خدا بیشتر از جرم ماست نکته سربسته چه دانی خموش گوش من و حلقه گیسوی یار روی من و خاک در می فروش رندی حافظ نه گناهیست صعب با کرم پادشه عیب پوش داور دین شاه شجاع آن که کرد روح قدس حلقه امرش به گوش ای ملک العرش مرادش بده و از خطر چشم بدش دار گوش در برخی غزلهای مدحی جناب خواجه که دقت کردم در همانها هم مطالب عمیقی خواجه بعضا گنجانده اند مثل این غزل احمد الله علی معدلة السلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد آن که می‌زیبد اگر جان جهانش خوانی دیده نادیده به اقبال تو ایمان آورد مرحبا ای به چنین لطف خدا ارزانی ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند دولت احمدی و معجزه سبحانی جلوه بخت تو دل می‌برد از شاه و گدا چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی برشکن کاکل ترکانه که در طالع توست بخشش و کوشش خاقانی و چنگزخانی گر چه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم بعد منزل نبود در سفر روحانی از گل پارسیم غنچه عیشی نشکفت حبذا دجله بغداد و می ریحانی سر عاشق که نه خاک در معشوق بود کی خلاصش بود از محنت سرگردانی ای نسیم سحری خاک در یار بیار که کند حافظ از او دیده دل نورانی تبارک الله امید ادبیات ببخشید در مورد اثرتان چیزی ننوشتم چون صلاحیت ندارم حسب الکلام یجر الکلام مطالبی سیاهه شد  پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰ ۰۱:۵۵
درود بر جناب آرمان گرامی🌹زیبا ودلنشین بود بخصوص حس شعر عالی بود. رو گارتون پرازمهر 🙏🌹🙏🌹🙏🌹  پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰ ۱۹:۵۵
 جمعه ۱۴ آبان ۱۴۰۰ ۲۰:۵۶
درود آرمان عزیز و مهربانتصویر تنهایی آنقدر واقعی و گویاست که انگار خود به آن دچاریم و چقدر در سلسله واژه ها زیبا و ملموس به نقش درآمده دستمریزاد پاییزت بی غم و دلت به شادی گرم 
 يکشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۰ ۰۰:۱۱
سلام و درود فراوان خدمت تان جناب پرناک عزیزسپید زیبایی بود درود بر شما لذت بخش بود
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
داود تیموری 
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
بسیار زیبا و شورانگیز بود
غمگین