( خواب خوش خیال کج کلاه ) طنز

چونکه غم در دل همیشه بیش بود

دم بدم درد و بلا بود و همیشه نیش بود

من گریزان و فراری و همه خواب و خیال

در خیالم نه غمی بودی و رنجی و نه این دل ریش بود

هرچه قبض اب و برق و گاز و ان همراه بود

در گمانم گوییا پول برات و ان حقوقی فیش بود

هرکه رفتی از سرای پر زدرد و پر ز رنج

غبطه ها خوردم به حالش , مات نه او کیش بود

من سفرهایم به جان و خاطرات خویش بود

زانکه ژول ورن فرنگی گفته منهم پیش بود

چو سختی و تندی به عالم فزونی و تخریب بود

به دریای ژرفم سفر بود و در خویش بود

به اینجا و انجا همه مهر دیدی و نوش

گلابم به تن بودی و خوش خوشانم به تجریش بود

به خوابم اجل دست امد , گریبان گرفت

همه لرزه افتاد جان و همه ترس و تشویش بود

دمادم چشیدم ز او ضربه های شدید

نفهمیدم او کرگدن , گاونریا یکی میش بود

پس از ضربه ها پرسش اغاز شد

چرا در خیالت همه مهرورزی و درویش بود ؟

چرا پَرسه بودت به میدان شوش ؟

چرا همزمان گفت نمسا و اتریش بود ؟

چرا ماهواره به اندر خیال تو بود ؟

چرا کجکلاهت به سان یکی دیش بود ؟

پس از ان جوان وزینی که معقول بود 

به چشمانش عینک , به صورت کمی ریش بود

بگفتا که مسیول اوهام و انگاره هایت منم

چرا در خیالت , دو ( تاست ) همه شیش بود ؟؟

چو ناخورده , اش و دهان سوخت سخت

ره خانه گم شد , که بیدل به کُرنیش بود

........................................................

19 / 12 / 91