دیوآب

آب بابا 
بابا آب
چقدر دیر گرفتیم
 آب محترم است 
محرم و لب تشنه 
دوباره دم به دم است 
یکی میانه ی استخر
 خواب میبیند 
یکی که آب ندارد 
سراب میبیند
ندارد هیچ وطن چشمه های آب انگار 
به خواب رفته کسی 
خواب آب میبیند
دوباره باز بگو کیست خواب میبیند ؟
تمام قافله با هم سراب میبیند
حضور نیست 
توحش به غایت است اما
به خواب گمشده انصاف و 
آب میبیند!
سکوت چیست ؟
کجا چشمه های معدنی است ؟
تفاوت تو و انسان چگونه گفتنی است ؟
بیا برای تنت وان بخر حمامش کن
برای معرکه ی مردنت
مدامش کن 
بگرد و چرخ بزن آب را تمامش کن 
بکش بگند و به مردار خود 
حرامش کن
هزار معرکه چیدی 
هزار قصه ی درد
هوای گرم و تن خسته 
 آب نیست 
بگرد!
کجاست جرعه ای ؟
از تشنگی فسانه شدیم!
میان وحشت و تب 
باز پر بهانه شدیم 
بگو چگونه بخوانم ز دردهای دلم 
که یک دم از طرفی سر رسد عموی حرم
محرم است نگو تیر 
روز عاشوراست 
و باز کودک بی جان و تشنه بس اینجاست 
و شمر خوابِ اجاق و کباب میبیند 
یکی ز مردمِ بی جان ،حباب میچیند !
حباب نیست گلم 
انتهای بد بختیست
و آب نیست ببین
 روزگار بد سختیست
برو بگو همه جا آب های معدنی است !
و آنچه پخش شده یک دروغ سفتنی است !
کجاست زیست شناس و محیط بان وحوش ؟
بگو که گاندوی ما در محیط ایمنی است 
وفور نعمت و آب است 
بچه ها به درک 
صدای زجه ی این مردمان رود به فلک
بگو که گاندوی ما 
خواب و آب میخواهد 
برای رفع تکدر چک آب میخواهد
بگو که پوست گاندو
 عجیب دل خواه است
غذای گاندوی ما 
دست و پای در راه است
به سیستان خبری نیست 
رستمش خواب است 
به دیو آب بگویید 
قصه اش ناب است 
میان بود و نبودِ هزار درد و بلا
که باز هم بجهیده موحش کرونا 
ز هند تحفه ی ناقابلی بیاورده
و مرده والد بدبخت از تب کروناااا
ز تشنگی به سر چشمه کودکی سر زد 
و گاندو هم چه کند بوسه ای برابر زد
بگو به مادرش اینجا میان گور و ممات
ولیمه داد گلش را برای آب حیات 
بگو گلایه ای نکند زیست بوم ما اینست
و گاندو هم که خودش رو مرگ مسکین است 
به اسم امنیت و انقراض و عافیتش 
هزار بار کتک خورد و نیست تربیتش... .
واگویه های عشق : زیبا بنماران