سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      لحظه های بیدار

      شعری از

      زیبا بنماران (زیبا)

      از دفتر واگویه های عشق نوع شعر آزاد

      ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۰ ۰۱:۲۹ شماره ثبت ۱۰۷۴۹۹
        بازدید : ۱۹۹   |    نظرات : ۱۰

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر زیبا بنماران (زیبا)
      آخرین اشعار ناب زیبا بنماران (زیبا)

      من و این لحظه ها که بیداریم
      یک جهان حرف مشترک داریم
      غافلیم از تمام حاشیه ها
      بس که در اصل خویش بُنداریم
      در سکوتیم و حرف می آید
      در سکونیم و دور میپاید
      در خموشی مثال آیینه
      در هبوطیم و شعر میزاید
      ما از اول کتیبه خوان شده ایم
      پیر بودیم و هی جوان شده ایم
      روزه بودیم و بی زبان شده ایم
      نَقل شبهای مردمان شده ایم
      بود بود و نبود و مست شدیم
      هر چه او گفت هر چه هست شدیم
      کلهم در مدار کیهانی
      دود بودیم و می به دست شدیم
      خواب بودیم زندگی دادند
      و به ما طوق بندگی دادند
      تا گشودیم بال پر دادند
      بعد تسبیح و آب زر دادند
      ذکر گفتیم وآب نوشیدیم
      بعد در بندگی چه کوشیدیم
      صبح تا شام عشق نوشیدیم
      گشنه بودیم باز کوشیدیم
      نور میرفت و ترس خندان بود
      باب دوری از او غم نان بود
      آنکه میگفت راه از این طرف است
      خود او وام دار شیطان بود
       بندگی رفت و بردگی آمد
      عمر ناگه به کوتهی آمد
      شمع جوشش میان چشم خمار
      مردمانی همه تهی آمد
      چشمهامان سیاه دالان شد
      پشت دالان به نام زندان شد
      عشقهامان نگفته کتمان شد
      نقبهایش عمیق و سوزان شد
      حجره هایش همیشه طوفان شد
      و هوس خود فساد انسان شد
      عاقبت نام عشق هرمان شد
      آری این بی وفا بدینسان شد
      الغرض میهمان دنیاییم
      یک سبو در صف سبوهاییم
      خواب بودیم و اینک اینجاییم
      فکر رویای سوت سوتکهاییم
      هر کدام از جهان خود هستیم
      حاصل خان و مان خود هستیم
      حامل ذکر  نام خود هستیم
      ما پی شمع جان خود هستیم
      ما درون و برون دالانیم
      ما همینیم و این نمیدانیم
      در خیالاتمان فراوانیم
      قدر هر نو شکفته میدانیم
      پشت هم قصه های دور و دراز
      از برای نتیجه میخوانیم
      بی دلانیم و بی هوس ماندیم
      بلبلانیم و در قفس خواندیم
      دل نداریم و بی دل ایم آری
      دل ز کف داده سائلیم آری
      نان و آبیم بی هواداری
      خواب خوابیم خوابِ بیداری
      چشمهامان همیشه بارانیست
      جای دلها تنورِ طوفانیست
      داغِ داغیم و اوج مهمانیست
      لیکن این کوچه ها چه ظلمانیست
      نیست جایی که سفره بگشاییم
      و دمی از عزا برون آییم
      من و این لحظه ها که بیداریم
      یک جهان ذکر مشترک داریم ...!
      واگویه های عشق : زیبا بنماران
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      3