صورتون عکسی کی چون آینه ی جامه دوشیب
گولوشیندن مِئیین عارف طمعِ خامه دوشیب
یوزووون حُسنی کی بیر جُلوه ائدیب آینه ده
گور نَقَدر نقش کی آیینه ی اوهامه دوشیب
بیر بئله عکسِ مِی و نقش و نگاری کی ائدیب
بیرجه ایششیق رُخِ ساقی دن هله جامه دوشیب
غیرتِ عشق هامی خاصلار دیلینی لال ایله ییب
غمینین سرّی بس هاردان دهنِ عامه دوشیب
من خراباته ده مسجددن اوزیم گئتمه میشم
حاصلی عهد ازلدن دی کی فرجامه دوشیب
نیله سین دایره نی دونمیه پرگار کیمین
کیمسه کی دایره ی گردشِ ایّامه دوشیب
یاناقون چاله سینه ساچلا اوزین آسمیش اورک
آه صد آه کی چئخمیش چالادان دامه دوشیب
اولدی خواجه بیزی دوباره گورن صومعه ده
بیزیم ایشده رُخِ ساقیله لبِ جامه دوشیب
غمینین تیغینین آلتین گرک اوینار گئده سن
کیم کی اُلمیش اونا بیر یاخچی سرانجامه دوشیب
آیری بیر لطفی وار هردم من اورک یانمیشینان
بو گدا گور نئجه شایسته ی انعامه دوشیب
صوفیلار هاممی حریف دیله نظر باز ولی
آرادا حافظِ دل سوخته دی بدنامه دوشیب
"ترجمه شعرحافظ به ترکی"
(۱۶۲//۱۴۰۳/۰۵/۲۰)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد
حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد
من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد
چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار
هر که در دایره گردش ایام افتاد
در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ
آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی
زین میان حافظ دلسوخته بدنام افتاد
یاد حضرت حافظ را گرامی داشتید
خرم و تندرست باشید