محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمعه 15 فروردين 1404
6 شوال 1446
Friday 4 Apr 2025
انسان راستگو برجسته ترین اثر خداوند است.الكساندر پوپ
جمعه ۱۵ فروردين
اشعار دفتر شعرِ غروبِ دهکده شاعر علی عبداللهی
زمستان شد
چراغ آسمان فریاد زد هستم
درختی روبه سوی نور می خندد
و یادی یادها را می برد در یاد
و کو
همین فردا
یا
پس فردا
اسبم را
زین خواهم کرد
برای دویدن
آخر
پاییز
دخترکِ همسایه
سرما خورده اس
یک دل سیر
سادگی می خواهم
سال هاست گرسنه ام
گرسنه
ازلات و حبل …وَ از خدا می ترسم
از آهِ گدا و از دعا می ترسم
تعبیر من از زندگی تاثیر مرگ است
این زردی صورت خودش یک کوچه برگ است
افتاده است از پا و می ترسم بیف
دست در آتش نمودم سرد شد انگار مرد
دست اهریمن گرفت و یار در اظهار مرد
شوق کعبه بر دلم آتش کشید اما
غم در دلم زنجیر شد...زنجیر در پایش نزن
با ناله اش دمساز شو, آواز در جایش نزن
بگذار مستی را از او ح
می سازم ت در شعر در هنگام بارانی
ققنوس شده ای
سر بر بالین
می سوزی
می برد حسِ نیازم به نمازِ تو غزل
بگذار عشق بفهمد به نیاز تو غزل
سر بجنبان پی دیدار درختان هر ش
چشمِ تو چشمه ی جوشانِ غزل یعنی که
نامِ تو اولِ دیوانِ غزل یعنی که
سطر سطرِ دلِ من نامِ تو را م
استکبار جهانی
تویی
تسخیر کرده ای
با نگاهت
جهانی را
داریست بر گردنم
تو باید بیایی
رضایت بدهی
بودنم را
خفه خواهم شد خفه
یک استکان دل یک سماور جوشِ شیرین
می خواست آسان تر بخواند یارِ دیرین
مرا به رنگِ تمامِ غزل بپوشانید
درونِ آبِ حیاتِ دلم بجوشانید
چه فریادی دارد
باران
وقتی کوه را می شوید
برای جلگه
می گستری در زیر پایت دفترم را
آن قابِ خواب آلوده ی بالا سرم را
پر می کشی از کوچه های خاطراتم
در پیشِ تو من بهار را می فهمم
آواره ام و قرار را می فهمم
دارم غزلی نشانه اش جانِ من است
دلا رنگِ تو از خون است آری
وَ تامِ دیگرت "جون" است آری
گفته بود او تا شود بیخود غزل سازی کنم
روحِ خود را توپ سازم رویِ آن بازی کنم
تویِ میدانِ نگاهش
بوی گند گرفته است
ترازو
از بس
بازجو که آمد
چشم هایم را بست
گفتم
می دانم که می دانی
قامتت
قیامتی بر پا کرد
تو خود
همین دیروز بود
کیفِ دبستانت را دوست داشتی
بعد
دیر آمدی...زود آمدم...پیوندمان ناممکن است
شاید جهانِ دیگری،در این جهان ناممکن است
چشمم به چشمت
جنوبی ترین
نگاهم را
تقدیم می کنم
به شمال ترین اندیشه ات
وقتی که در باغِ دلت بی قراری است
از روزگار...این دلِ غمگین شکاری است
اشکِ تو در چکامه ی بازارِ
این تبسم هایِ خالی را ببر
آرزوهایِ خیالی را ببر
امپراطوریِ نگاهت را
امپراطوریست
که بو گرفته
کنارِ رودِ دل ماهیِ چشمانت به خواب افتاد
به رقص آمد درختِ صبر و ایمانم خراب افتاد
به قلابِ نگا
پشتِ فواره ی شب
بویِ تدفین زمان می آید
و کبوترهایی
قله را
سلام باید کرد
وقتی
وقتی آمدم
سرِ گذر
ابری بود آسمان
افسوس
خورشید را نوشته بودند
این تبسم هایِ خالی را ببر
آرزوهایِ خیالی را ببر
کوچه ها غرقِ خیالند عاشقند
بویِ گل هایِ مثا
دمی اجازه بفرما شراب نمی خواهم
برایِ مُردنِ دردم طناب نمی خواهم
بیا به وسعتِ دنیایِ دوست قباله
آخر...اجازه...شاعرم ، قدری تامل کن
امشب که می خوابم تو لالایی تقبل کن
مصراعِ اول را بگو عاشق ش
زیباترین ترکیبی که داشته ام
کهنه پیراهنیست که سوخت
خشک شد دیده ی باران که قبایت خشکید
آب در هاونِ اندیشه صدایت خشکید
من همانم که ندیدم تو و بیعت کردم
چشم هایِ تو شنیدند که غیبت کردم
عکسِ تو را گرفتم و قابش نمی کنم
شرح غمت نوشته کتابش نمی کنم
در کوچه ها باد کشد زوزه نصف شب
خشتی که از خاکِ تو آمد به دست گفت
گَردی که بر صورتِ گل ها نشست گفت
دنیایِ من از همه خ
وقتی
هرس می کنی
کولی ترین باغچه را
یادت نرود
دزدیده
ک
گل هم که باشی
ردِ پایم را باد
بسته بود او چمدان حاصلِ یک عمر دریغ
او رفته تا شعر بگیرد سراغ را
من به دنیا به غزل هم به شما مشکوکم
چون دانه در خاک فرو رفته یارِ ما
شعر هایم بوگرفته بس که خوش بویی گلم
سوخت تا عشقِ تو جانِ منِ عاشق پیشه
امشب بیا با من و تنهایی ام برقص
خیالت را ببر بگذار تنها باشم امشب را
وقتی مرا تیتر زدی...عاشقت شدم
بر ما بنشان شال که در باد برقصیم
فانوس در دستش ...وَ او تا صبح خندید
مجموع ۱۷۵ پست فعال در ۳ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
بهروز عسکرزاده
سیاوش آزاد
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
محمدرضا آزادبخت
مهدی انصاریان نصما 
