زمستان شد

زمستان شد
چراغ آسمان فریاد زد هستم
درختی روبه سوی نور می خندد
و یادی یادها را می برد در یاد
و کولی دختر افسانه ها
یک آیه را می خواند
که بر خیزید برخوانید
اهریمن برو. یزدان بخوان
با ابرها مستم
درون چشمه ی دنیا
فراتر از زمان هستم
منم یک کوچه آسایش
دوباره می رسد
در دشت ها در کوه
صدای پای چوپانی
که موسی را
درس عاشقی می داد
به یلدا دختر خورشید
لیلی وش تاریخ
بیا آرام تر آرام تر آرام
صدا کن مرغ دریا را
برای چشمه ی امید

غ  .ع /اصفهان