فانوس در دستش ...وَ او تا صبح خندید

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر علی عبداللهی

آخرین اشعار ناب علی عبداللهی

فانوس در دستش ...وَ او تا صبح خندید با شعله ی فانوس هم تا صبح رقصید در کوچه باغِ خاطرش دریاچه گم شد او هم تمامِ خویش را در ابر بخشید انگار می آمد کسی از شهرِ باران هر چند بود ابری ولی در شهر خندید مثلِ من از آئینه ها مات و کدر بود او هم از این رسمِ غلط انگار رنجید او چشم هایش بسته بود و داشت رویا رویاترین گلخانه را بی چشم می دید ساده بگویم ساده بود و بی ریا بود لبخندِ باران بود بر یک گونه غلطید

۰

شاعر درخواست نقد دارد