يکشنبه ۲۷ آبان
اشعار دفتر شعرِ بی نام و بی نشان شاعر ملیحه ارجمند ( م الف باران)
|
|
|
|
به نام خالق مالین و باخرز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و خدایی کخ در این نزدیکیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر پیچ‌سر زلفش صد راه به دل دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز در گوش بهار آهسته نجوا کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو تماشایی ترین فصل خدایی که هنوز
عشق در پرده ی چشمان تو دیدن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی تو می آیی و می دانم
آن روز جهان رنگ دگر دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وای بر دل از غم این درد ویران می شود
تو اگر با من ولی احساس تنهایی کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به دخترم و تمام دختران پاک ایران زمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق از مکتب چشمان تو درس می گیرد
که تو دانشکده ی شعر و شعور و شرری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را من دوست دارم صبح رویش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما تا ابد شرمنده ی خون شهیدان خواهیم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کوچه ی تنگ دلم وقتی عبور میکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگ بودم خیلی دلتنگ کرونا روزگار همه ی ما را ناخوش کرده است به امید رهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل رنجیده ی من مهر که از دوست ندید
بس که آزرده شده چشم به دشمن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشاپیش سالروز سهادت امام رضا (ع) را تسلیت عرض میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نیستی و خانه از عِطر تو خالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حل میکنم شیرینی ات را در وجودم
گم‌می شوی در من ، میان من نهانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من نمی دانم که آخر عشق دردی یا دوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختری قربانی احساس شد
قاتلش خشم پدر با داس شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که در جان منو بی خبر از حال منی
تو همان طلعت عشقی که در فال منی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو در کویر زندگی ابری و باران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخند تو زیباترین تصویر دنیاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز اخر به خیابان می زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که غم پر میکند پیمانه ی دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهی که به کامت باشه دنیا
الهی کم بشه شر کرونا
سال نو مبارک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چشم تو تا شهر غزل فاصله ای نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به مادرم و همه مادران سرزمینم ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زنم من بوسه بر پیشانی عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی مسیری است بی بازگشت طوری زندگی کن که پشیمان نشوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی یک خواب شیرین بود یک رویای ناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی بر روی تمام زخم ها
عشق می آید وَ مرهم می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد مرگم سینه ام را بشکنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف عشقت را فقط با من بزن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو خندیدی و لبخندت جهانم را به یغما برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوای شهر از بس که مه آلود است
در هیچ گلی امید رستن نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که هستی کنارم
قلب من آروم ترینِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این زبانم قاصر و درمانده است
در همین عین علی هم مانده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر بار که در سرم هوایت افتاد
من بودم و خاطرات تلخ مرداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون که درمانم کنی دردم فزون
سربلندم می کند این ازمون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری برای شهرم
ت دنیای به ای کلونی هیج جا
مثل شهر خودوم نیه با صفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این جا همه چیز رو به پیشرفت است
رونق گرفته عرصه ی بیداد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو آسمون این شهر
شده همرنگ سیاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مشکل اینه که مافقط بلدیم دعا کنیم
نه تفکر و نه اندیشه و نه حرکت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه خنجر رو از کسی می خوری که فکرشم نمیکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا بشنو که با تو حرف دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اسم تو گره خورده به دنیای من ای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای مادرم که بهترین سروده ی خداوند است
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
❤️❤️
مهرداد مانا
محمدرضا آزادبخت
لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
امیرحسین اصفهانی کن
مسعود مدهوش( یامور)
عباسعلی استکی(چشمه) 
ساسان نجفی(سراب) 
:3
