و خدایی که در این نزدیکیست

و خدایی که در این نزدیکیست

من خدایی دارم
که غم پنجره را می داند
بغض پنهان شده در حنجره را 
می داند
من خدایی دارم
مهربان تر از نور
گرمتر از خورشید
چشمه ی خوبی هاست
و بسی بالاتر
از هر آن چیز که در 
ذهن و خیال من و توست 
وقت نوشیدن یک فنجان چای
یا که یک قهوه ی داغ
وقت آب دادن گلها در باغ
یا به رقص شاپرک های قشنگ
بین گلبرگ گل رنگارنگ
وقت پرواز کبوتر ها هم
در دل شب بو ها
یا به هنگام نسیم سحری
همه جا ، جا دارد
همه جا می بینم
لطف بی حد خدادادی را
خوب می دانم من
غنچه بی اذن خدا باز نخواهد شد نه
صبح از پنجره آغاز نخواهد شد نه

نگرانم‌چرا؟ 
من از امروز من از فردایی
که خدا را دارم
غیر از این است مگر
که خدا خالق بی همتایم
او که داد ماه به تاریکی این شب هایم
هر کجا باشم هست
تا بگیرد از من
هر کجا باید دست
من امیدم به خداست
وبه این واقعه ایمان دارم
روزی از سمت خدا می آید
مردی از جنس بلور
آیه آیه همه نور
تا به این حادثه پایان بدهد 
عشق را تازه کند
به جهان جان بدهد
خنده های گل سرخ
چه صفایی دارد 
وقتی او می آید....