جمعه ۲۲ فروردين
اشعار دفتر شعرِ عِرفا شاعر کوروش کیان ایرانی (عِرفا)
|
|
|
|
حالم همه ماخوب است...
نه اشکی...نه آهی...
همانطور که تو گفتی عمو خسرو ............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا حالم خوب نیست
یک مسکن قوی میخوام . . .
بدون تجویز روزگار هم
مرگ میدهی .
(عِرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذهنم فلج می شود...وقتی می‌خوانمت...و تو نمی گویی: " جانم!"
(عِرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا ....
مرا در آغوش خود بگیر
دلم آرامشِ خدایــــــی می خوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا” ، بازی‌هایت را سرم در آوردی…
گرفتنی‌ها را گرفتی…
دادنی‌ها را ” ندادی “…
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از هیاهو زمین بیزار شده ام !!
سهراب قایق ات جایی برای من دارد؟
(عِرفاerfa)
****
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادم بماند که من تنها نیستم ما یک جمعیتیم که تنهاییم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهش می کنم
پنجره را باز بگذار و برو ...
هوای دلم
به وسعت ِ تمام ِ حرف های نگفته ،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ...!!!
باید سفر زیبایی باشد!
چون...
هر که به این سفر رفته..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا ...
جای سوره ای به نام " عشق " در قرآنت خالیست ،
که اینگونه آغاز میگردد :
و قسم به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تلخ ترین قسمت زندگی اونجاست
که آدم به خودش میگه :
چی فکر میکردیم و چی شد.....!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و چه زیباست صدای باران
مثل اینست که خدا میخواند
و فرومی رودش در دل و جان
مثل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خالی ام از حرف
پرم از دلتنگی
تشویش هجرت باران
خسته ام از اندیشه..دلگیرم از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی برای تو ...
یکی برای خودم ...
یکی به یاد لحظهِ باتو بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منصفانه نیست
اما قبول!
تو به تماشای درد های من بشین
و من به تماشای چشمهای تو . . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و فکر می کنم
این روزها
چقدر برای همه چیز دیر است . . .
(عرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمگینم همانندِ..
جوان ِ لحظه ی اعدام ; بـــه گریــه مـادرش میــخـندید ;
خاطرش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـی خواستم بمانم، رفتم. می خواستم بروم، ماندم.
نه رفتن مهم بود و نه ماندن…
مهم
من بودم
ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردم این است
که درکت
به دردم نمی رسد
(عرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم : بیا !
گفت : پاهایم یخ زده !
رفتم به پایش سوختم !
گرم شد رفت به سوی دیگری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خودم دور میشوم
تا به تو نزدیکتر باشم
این روزها "خیال"
تنها راه با تو بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخوآستم
به یآدت لبخندی بزنم
امآ چشم هآیم
رسوآیم کردند . . .
(عرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرامشی میخواهم
خلوتی
و تو
که سکوت کنی
و من
گوش کنم ...
(عرفا)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درحسرت دیدارتو سالهاست (مولا جان )روزها را سر کردم ...
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت بخند
گفتم خودش را بلد نیستم
گفت پس چه
گفتم میتوانم رسمش کنم
گفت شروع کن
مداد سیاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اولین غزلم:
برای روح زمینگیر من پر آوردی
کمی "هوا" به منِ "خاک" بر سر آوردی
تو را ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دومین غزلم:
بیا! آماده ام دیگر به آسانی ،تمامش کن
بکوبان! تیشه را محکم به پیشانی، تمام
|
|
|
|
|
سیاوش آزاد
شاهزاده خانوم
به نام یگانه خدای هستی بخش
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
عارف افشاری (جاوید الف) 
