برفِ قلّه

🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃


⚘سلام و احترام پیشاپیش عید فطر برشما مبارک⚘


https://digipostal.ir/peidfetr


🕊 کوله بارت بربند
شاید این چند سحر
فرصت آخر باشد
که به مقصد برسیم
بشناسیم خدا و بفهمیم
که در هر لحظه
ما چه غافل بودیم
می شود آسان رفت
می شود کاری کرد
تا که راضی بشود ایزدِ حق
و به لبخند خدا
شاد شویم
ای سبکبال 🕊
در دعای سحرت
هرگز از یاد مبر
من جامانده بسی
به دعای دلِ مخلصِ تو
محتاجم⚘


⚘الوداع ای ماه خوب خدا⚘


بسیارزیباسرودید بویژه بند آخر ایما به زیرخط فقر را.


🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃

درود گلستان بر شما


که به سوی مهدورین هم،
گل پرتاب می‌کنید.

نه بهشت

که بهشت آموزی

به اخلاصِ نَفَس

گُل و من

ریشه در خاک وُ

سر به سجود

شُکرِ ایزد داریم

درود بسیار محضرتان شاعر ارجمند
بانوی بزرگوار، مهربانو حسین‌زاده


بینهایت از توجه‌تان سپاسگزارم.

در واقع، عبارتِ پایانی را در پُستِ وبلاگِ خودتان نوشته بودم، چون همانجا به ذهنم خورد.
و با دلگرمی‌ ای که از توجه دوستان دریافت کردم، خواستم آن را نگینِ سروده‌ای با مضمونِ بعضی خاطراتِ کودکی‌اَم کنم.
البته خیلی ناقص است، چون ضربتی نوشتم و منتشر نمودم.

درود بر شما جناب ظهوری آرام


شما که این نوشتار را از دیده گذرانده باشید،
احساس پیروزی دارد.
چه بر اساسِ پنداشتِ «برای جلب توجه ...»
و چه بر اساس آنچه واقعیت دارد.

شما با حقیقت دوست اید.
و حقیقتاً دوست اید.

درودها بر وجودتان بانو جان



خدا را شکر که نوشتار کج و معوجم
میهمانِ دامنِ سرسبزِ اندیشه‌ی
مهربان فرزانه‌ای شده‌است.

درود بر شما دوست مهربان


لطف دارید. بسیار سپاسگزارم که توجه فرمودید.

درود بر شما دوست گرامی

درود مهدی جان


خیلی سپاسگزارم که به این نوشته توجه داشتید دوست نیک‌سرشتم.
مطمئنم بسیار کمتر از قابل بودن است، در پیشگاه اندیشه‌ی بهی‌تان.

درود بر شما جناب هداوند


پیش از اینکه این محفل را پیدا کنم، گاهی به خودم می‌گفتم خوبان روزگار کجا اند و چه راهی برای بهره‌مندی از ایشان است!
و از زمانی‌که خیلی تصادفی به این وبسایت آمدم، پاسخ را یافتم.
از میانِ بزرگ‌مهرانی که همه‌ی اعضای این محفل را شامل می‌شود(به جز خودم) شما پیش و بیش از دیگران به نوشتارِ بنده نظر لطف داشتید و درِ آموزش و بهره‌مند سازی را به‌رویم گشودید. جز خوبی هم از شما نیاموختم، به همین خاطر راحتی و لذت واقعی‌ام در این است که با لفظ استاد با شما گپ بزنم.
امّا دیده‌ام که ناراحت می‌شوید همان‌طور که انگار بخاطر این موضوع از خود من نیز دلخور شدید.
به هر روی، بنده همواره از جایگاه فخرآمیز شاگردی‌اَم نزدِ مهربانان، بویژه شما دفاع می‌کنم، چه بپسندید و چه خیر.

بینهایت سپاسگزارم که نوشتارم را مهمان دیده و گفتارم را مهمان ضمیر لطیفتان نمودید.
راستش همزمان با این نوشته، یک چهارپاره نیز نوشتم که از نیمایی طولانی‌تر هم شده است، و نخستین چهارپاره‌ام نیز است.
تلاشم این بود که چهارپاره و نیمایی را در یک پیوندِ هموار به دنبال هم بیاورم، امّا فرصت و ذهنم یاری نکردند.
من هم باور دارم نیماییِ کاملی نیست، قرص نیست، به اندازه‌ی کافی از نظم بودن دور نشده است، امّا حتماً به این درجه می‌رسانمش و با چهارپاره جفت و جورش می‌کنم.


دوستدارتانم

درود بسیار بر شما شاعر ارجمند
دوست بزرگوار، جناب رمزی


از توجه تان به نوشتارم بسیار سپاسگزارم و شادمان.
دورد بیکران بر مهربانی تان.

درود بر شما جناب کاظمی ارجمند


از توجه شما به این نوشته سپاسگزارم و شادمان.
بله، برای ما که تجربه کردیم درکش آسانتر است.

درود بر شما مهربانو کاسیانی


از لطفتان بسیار سپاسگزارم.

ممنونم بانوی مهربان، بنده هم برایتان لحظات شاد و روبه تعالی ای را آرزومندم.

درود بر شما دوست جوان و مهربانم

اگر بنده هم از سن و سال نوجوانی، بجای توپ‌بازی زیرِ آفتاب سوزان، زمانم را مانند شما هوشمندانه سپری کرده بودم، شاید امروز کار درست بودم.
حالا که توانسته‌ام با نقل خاطرات کودکی، اسباب شادمانی دوست خوش‌آینده ام را لختی فراهم سازم، به خود می‌بالم.

شاید این سرعتِ بالا در نگارشم بخاطر این باشد که بنده بیشتر اوقات و هنگامِ نوشتن هم، تحت تأثیر هورمون‌هایی نظیر اندورفین ام که با تحرک و جست‌وخیز آزاد می‌شود.
البته این یک فرض است و باید روی شمار کافی سراینده‌ی داوطلب آزمایش شود تا بتوان درستی آن را ارزیابی کرد.

بهترین هدیه برای نویسنده‌ی پیام، خواندنِ آن است. و شما لطف‌تان را کامل‌تر کرده‌اید و پیامم را در یاد هم نگه داشته‌اید.
حس خوبِ بهترین بهترین هدیه را از شما دوست مهربانم دریافت کردم.


پاینده و پرتوان باشید