زنبورگاوی ۲

درود بسیار امیرحسین عزیز
چشم من هم به دیدار شما دوست همیشگی روشن می‌شود.
بسیار سپاسگزارم مهربان.

درود بر شما، لطف کردید توجه فرمودید.

درود بسیار. نظر لطفتان است.
سپاسگزارم.

درود و سپاس از توجه‌تان.
بسیار ممنونم برای بداهه‌ی امروزتان.

درود بسیار
من سپاسگزارم از توجه‌تان.
این دیدگاه بلند نظرانه آینه‌ی بزرگواری شماست.

درود دوست گرامی
شما به بنده لطف دارید. سپاسگزارم.

درود بر شما
بسیار سپاسگزارم. همه از لطف شماست.

درود بسیار.
بزرگواری نمودید.

درود دوست گرامی.

درود و سپاس از حضورتان.

درود و سپاس از توجه‌تان.
شما خوانندگان قدیمی بنده، که حق آب و گل دارید؛ من همیشه شاگردترین همواره سپاسگزار دیدگاه دوستان تازه واردم هم بوده و هستم.

خرد رهنمای،خرد دلگشای
منتظر سلسله ی خردمندانیم،هر چند ظاهرا این سلسله نامرئی است ولی آثارش نیکوتر و متین تر از همه ی سلسله های مرئی از هر جنسی است
دانه های جدا مثل خودتون کم نیستند ،وقت تنگه راست می گید همت باید کرد ولی پروانه ها ی بسیاری ،مطمئنم هنوز در پیله های نامرئی خرد تا موسم رستاخیز مشغول دگردیسی و بی پروا شدنند، که روزی ظرافت و قدرت زیبایی خردشون،انسانها رو تسلیم خورشید میکنه و شگفتی و حیرت را تعریف می کنه.

بعد مدت‌ها چشمم به مهرتان روشن شد.
پاینده باشید.
بسیار سپاسگزارم.
من با شما صحبت‌ها، بحث‌ها و جدل‌ها دارم.

من هم بسیار ممنونم،نگران هم هستم(دست ار تقلا هم کشیده ام) گویا از مد پیروی نمی کنید چون شبیخون مد است چه بسا عرف ،منتبار جدلهای پر از مهرتان هم هستم .

.
،نمونه جدلاتون رو با بقیه دیدم ،کلمات و خرد سرزمین بومی شماست می دانید حریفتون نیستم حتی با حداکثر مراعاتتون ،ولی احساس بی باکی می کنم و مفتخرم به درجه جدل رسیدم ،من از کوره در می روم یا از فرط رنجوری کرخت می شوم در حالی که ضربان قلبم مثل عامل نفوذی انتحاری به من ضربه می زند ولی چون نیات شما ثابت شده است و تمام هم پیکارهای مغلوب شما زنده و راضی هستند اشکالی ندارد که با روی انکار شده واقعیت مرا هم مواجه کنید ، نه بی رحمید ،نه یک قطره خون میچکه از شمشیرتون اصلا شمشیرتون هم باد صباست ولی به شکل عادلانه ای پیروزید همیشه، غنیمت ها هم به طرف مغلوب می رسه،!! ،صلح رو بیشتر در جدلهای شما می بینم تا در نقاب مدارا که روی کینه میگذارن، شما همیشه جدل می کنید با همه ولی هیچوقت ندیدم نیروی جدلهاتون بین جدلهای درون دستگاه یکسو کننده نفاق و تفرقه باشه، پیگیر تمام صحبتهاتون هستم و وقتی سر در گمم پیگیرتر ،گاهی غم افسا و گاهی غم افزاست ،خیلی دقیق میزان غم رو تنظیم می کنه،در واقع گاهی نوشته هاتون یادم میندازه که سر در گمم.
هر چند،چونکه در آخر جان سالم از زندگی به در نمی بریم بهره و بهینه آنست جان را قبل از فقدان حتمی آن، نثار چیزی با ارزش کنیم تا از جامع ترین نوع دانایی که همانا قدر دانیست هم بهمره مند شویم ،ولی اگر به شکلی مشقتبار بتوانیم مستمر و همزمان اشتباه کنیم و انسان باشیم و در میان وسوسه ها همچنان انسانی زندگی کنیم کم فداکارینیست ،منهای این ،مایه ی تسکین و ارضای خیلی از آدمهای عافیت طلب یا ظالم از نهنج لاله های پر پر تامین میشه، تاثیر فداکاری فقط از جانب فداکار تضمینی است
من ساده لوح یا کاهل و خوش خیال نیستم شایدم باشم ولی خوب همه گاهی در مشاهدات یا محاسبات عجله می کنند که اشتباهات حاصل همینه ولی چه کنیم از زمانی فهمیدیم اشتباه چیه متوجه عمر محدودمون هم شدیم ،به هر حال با فکر سرم و گرم یا گاهی داغ می کنم و مقداری از علم را هم مدیون اشتباهاتیم مثل عکاسی ،نمیخوام آدمی باشم که از ترس نسیه نقد پذیر میشه ولی باز شنیدن این صفات کرخت کننده رو از جنگنده های شفیق بیشتر می پسندم تا تعریفهایی که به نیتی مجهول اشتباهات من رو به شکل خلاقیت و فکر بکر بزک می کنند ،و به هر حال فرق همه اینها رو با همون ذهن خوش خیال باید تمیز بدم دیگه،ضمن اینکه خیالات به این سرعت تبدیل به واقعیت نمیشن.
.
و بین کسانی که انگل افتخارات گذشته هستن و در انتخابهاشون ذره ای هم به این گذشته خردبار فکر نمی کنن واونچنان که با غرور تمام از مدرنیت و تکنولوژی و علم استفاده می کنند به شکل رقت باری باور دارند به خرافه ی(معتقدم تا زمانی که آخرین ذره نامعلوم با علم همپوشانی نداشته باشد خرافه با هر استیصالی متولد میشود) کمک غیر و بیگانه ای که از قضا معادله ی تعادل را خوب بلد است ولی برای حفظ یا تقویت جریان، اختلاف پتانسیل را حفظ و بیشتر می کند حتی با ایجاد قحطی ،انگار که کد در حال اجرا باشند ،انسانهایی به شکل عجیب و متفاوت وارسته رشد کردند (مثال نمی زنم تا شکسته نفسی نکنید )
می دانید مهارت شعر گفتن ندارم،غمی هم از این بابت نداشتم ،،ولی روزی که خواندم،شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند ،از زبان افکار شاعر راستگویی مثل سهراب ،طمع کردم،افسوس خوردم ،و روزی که شما تند تند در جواب نظرها شعر موزون با معنا و مربوط می گفتید یکی از وارثان این میراث غنی را دیدم ،فرق مشخص بود من معنا را تا مرز به جفنگ آمدن و نشست عقل استخراج می کردم ولی از شما معنا فوران می کرد، لبریز میشد ،زنجیروار معنا در پی معنا،کلمات مرید بودند ،آنقدر که فکر می کردم اگر چیزی هم موفق شود جلوی شعر گفتن شما را بگیرد منفجر خواهید شد،ولی نشدید انگار پهنه ی درونتان هم به وسعت بی انتهایی که خرد از اونجا می آمد فراخ بود ،و این موهیت بزرگ مثل هدیه ی بزرگ درون کاغذ کادویی کوچک و ساده در فروتنی پیچیده شده بود ،به عنوان مثال آشکار تعجب، برای هر کس باور پذیر نیست
من هم واقفم آنچه از نا امیدی رقت بارتر است امید واهیست ولی نوعی خالص و کمیاب از امید و غم وجود دارد که از ترکیب آنها معجونی ساخته می شود که از قضا خواص عجیب و ناشناخته ای دارند که ما به آن معجزه می گوییم ،معجزه ای به نام درک بدون تجربه و وارستگی
ببخشید برج دفاعی را مثل دیوار حاشا بلند چیدم ،شما منسجم و مسلط می نویسید و مجبورم جای خالی این کیفیت را با کمیت پر کنم

در ضمن هر چند سر در گم و مکدر باشم(از خودم)ولی به هر حال هنوزم آینه ام ،مهری اگر دیدید مطمئن باشید بازتاب تلطیف شده مهر خودتونه
بمانید بسرایید و جدل کنید به مهر

زنده باشید. هم نزد خودم و هم در برابر دیگران، به کوتاهی‌هام معترفم.
جاهایی از سخن‌تون طلای خالص است.
این دیوار... که یک دنیا اندیشه رو در بر گرفته، مثل دیوار کاهگلی است که بهشت نخلستان رو از جهنم کویر جدا می‌کنه.
به نظرم صرف داشتن اینهمه بینش کافی نیست. اگر گام بعدی‌ای وجود نداشت، الان همه‌ی ما شادمان بودیم.

درود بر شما جناب مهدی‌پور.
از لطف و کوچک‌نوازی‌تان بسیار سپاسگزارم.
پاینده باشید.

درود بسیار.