سلوت

با سلام بر اهالی شعر
و سرکار خانم مهتدی گرامی
با توجه به غم عظیم و بزرگی که چهارپاره ی زیبای شما داشت موضوعی که خیلی مرا خوشحال نمود و مجبور شدم خارج از قواعد ستون نقد دست به قلم ببرم *رستگاری قلم شماست*
همیشه از خوانندگان اشعارتان بودم و ارادت خاصی به شخص ادیب محترم و مهرابتان داشته ام و همچنین همه اشاعرتان را تا حد بضاعت دنبال کرده ام و امیدوارم از بنده رنجیده نشوید که بگویم در آثار قبلی تان آنطور باید و شاید دست و دلم بر قلم نمی رفت چون ایرادات در اکثر آثار مشهود بود چه تالیف چه قوائد شعری اما امروز بی اغراق طلوع رستگاری قلمتان روئت شد و به شما تبریک می‌گویم در این شعر دیگر از:
پراکندگی موضوع
خروج از وزن
مشکل قافیه و ردیف
مشکل عروضی
کوتاهی و بلندی زیاد ابیات
ترکیبات کلیشه ای و ساده
شروع بد و پایان بدتر خبری نیست و شخصا شعرتان راجزو بهترین ها و بی شک بهترین شعرتان و حتی اثار امروز سایت می دانم شروعی به زیبایی و آهنگین و سلیس و زنجیر وار
مخصوصا دوبیت اول
(کوچه کوچه صدای غمباد و)
*غمباد علی رغم بی صدایی چقدر میتونه عمیق و بزرگ باشه که حتی صداش رو هم حس کنیم
و در کنار این مصراع
(زیر دندان شکسته فریاد است)
*اینکه دیگر توانی برای فریاد نمانده باشد آنهم برای مرگ عزیز چقدر سخت است
خیلی عالی بود جدی میگم بسیار زیبا بود
و تا انتها استحکام مصاریع و با حفظ معنا مشهود بود و قافیه بندی خوب (البته در مورد قافیه نظر اساتید کلاسیک مهمتر است)
و در نهایت پایانی غم بار
حالا تمام سخنم در مورد شعر را کنار گذاشته و مهربانی عطوفت دلسوزی و سلوت شما را می ستایم
و از خداوند متعال برای شما انسان شریف آرزوی سلامتی و تندرستی دارم آن هم در این بهبوهه بلا در بلا و بیماری
امین