آوای بهار

بویی دمید زصحرا، رویید گلی ز باران
اسبی پرید ز هر جا، سر زد رخی بهاران
خنده‌ی با طلوعی، سفره‌ی پر غنایی
اشکی بیاد فصلی، پوید همه گلستان
چشمه شود سرازیر، بوسه دهد فراوان
خفته دهد نوایی، دیده شود خرامان
بادی بهاری وزید، راهی بنامش گرفت
جامه کند ز کوهسار، نامه برد دلیران
خانه‌ی سرد جالیز، سبزه‌ی عید نوروز
خنده‌ی گرم امسال، عیدی دهد غریبان
حافظه‌ی عشق هر سال، سوغات بی ترانه
جویبار برگ رودی، ناله دمند جوانان
برفی هراس برکه، ماهی صدای دریا
خورشید قبای زردی، کرده جمیل نیستان
خاری ز اسم گلدان، ابری خرید بهانه
دلگیر رود ز جایی، دشتی کند شمیران