توجه

به عالم بی‌توجه نیست، که خالق در نگاه ماست
سرپا دربه در ماندیم و ای کاش در پناه ماست
بخوان لیلی ز راه عشق که با توپ و تشر آمد،
 ببندد آن دلی را که امشب در رفاه ماست
زسوز عشق خندیدم، همان هجری که بی تو سوخت
ز آن روز دگر را نیست، که عارف در پگاه ماست
ببر شمعی ز ماه عشق، که در روز برین دل برد
کواکب اشک ریختند و حزین هجر گناه ماست
دمی بی‌تو مرا جان برد، چرا این‌قدر دل‌سنگی
 زهجر من که بینَش سخت و هر دوری تباه ماست